εὐχαριστέω
English (LSJ)
A bestow a favour on, oblige, τῷ δήμῳ τῷ Δηλίων IG11 (4).665 (Delos, iii B.C.); τινι PPetr.2p.4 (iii B.C.), PHib.1.66.5 (iii B.C.). 2 to be thankful, return thanks, Decr. ap. D.18.92, IPE12.352.14 (Chersonesus, ii B.C.); τοῖς Αθηναίοις Posidon.36 J., cf. Phld. Ir.p.92 W., al.; ἐπί τινι or περί τινος for a thing, Plb.4.72.7, D.S.16.11, etc.; esp. to the gods, ἐπὶ τῷ ἐρρῶσθαί σε τοῖς θεοῖς εὐ. UPZ59.10 (ii B.C.), cf. LXX Ju.8.25, 1 Ep.Cor.1.4, etc.:—Pass., to be thanked, ηὐχαρίστηται κεραυνοῖς Hp.Ep.17; to be received with thanks, 2 Ep.Cor.1.11. 3 pray, τῷ θεῷ περί τινος PLond.2.413,418 (iv A.D.).
German (Pape)
[Seite 1108] dankbar sein, Dank abstatten; οὐκ ἐλλείψει εὐχαριστῶν καὶ ποιῶν ὅ τι ἂν δύνηται ἀγαθόν Dem. 18, 92, in einem Dekret der Byzantier; nach Phryn. 18 (wo Lob. zu vgl.) οὐδεὶς τῶν δοκίμων εἶπεν, ἀλλὰ χάριν εἰδέναι; nach Poll. 5, 141 εὐχ. ἐπὶ τῷ διδόναι χάριν, οὐκ ἐπὶ τῷ εἰδέναι, aber Pol. sagt εὐχαριστέω ἐπί τινι 16, 25, 1 = für Etwas danken; εὐχαρίστησε τοῖς Ἀθηναίοις Posidon. bei Ath. V, 213 e; περί τινος τοῖς θεοῖς D. Sic. 16, 11; oft in Inscr.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 être reconnaissant;
2 rendre grâce, témoigner sa reconnaissance.
Étymologie: εὐχάριστος.
Greek (Liddell-Scott)
εὐχᾰριστέω: ὡς καὶ νῦν, οἶδα χάριν, ἐκφράζω εὐχαριστίας, Ἐπιγραφ. ἀρχ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 34 (ἔνθα ἴδε Böckh), Ψήφισμα παρὰ Δημ. 257. 2· τινι Ποσειδώνιος παρ’ Ἀθην. 213Ε· ἐπί τινι ἢ περί τινος Πολύβ. 16. 25, 1, Διόδ. 16. 11. - Παθ., Ἱππ. Ἐπιστ. 1284. 31. 2) ἐκπέμπω εὐχαριστίας ἐν σχέσει πρὸς τὴν εὐλογίαν τῶν πέντε ἄρτων καὶ τοῦ ἄρτου τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, Εὐαγγ. κ. Ἰωάνν. ϛ΄, 11, κατὰ Λουκ. κβ΄, 19, Ἐπιστ. Α΄, πρὸς Κορινθ. ια΄, 24 (Εὐαγγ. κ. Ματθ. ϛ΄, 26, κτλ.). 3) ἐν σχέσει πρὸς τὴν θείαν μετάληψιν κατὰ τὴν εὐλογίαν τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου, Ἰουστῖνος Μάρτ. (Τρυφ. 41) Ἀπολ. Ι. 65, 66, Κλήμ. Ἀλ. Ι. 813Α, κλ.
Spanish
English (Strong)
from εὐχάριστος; to be grateful, i.e. (actively) to express gratitude (towards); specially, to say grace at a meal: (give) thank(-ful, -s).
English (Thayer)
εὐχαριστῶ; 1st aorist ἐυχαρίστησα (ἠυχαρίστησα (G L T Tr WH; see references in εὐδοκέω, at the beginning); 1st aorist passive subjunctive 3rd person singular εὐχαριστηθῇ (εὐχάριστος, which see);
1. to be grateful, feel thankful; so in the decree of the Byzantines in Demosthenes pro cor., p. 257,2.
2. to give thanks (so Posid. quoted in Athen. 5, p. 213e.; Polybius, Diodorus, Philo, Josephus, Plutarch, Epictetus, others; cf. Lob. ad Phryn., p. 18 (Winer's Grammar, 23 (22))): τίνι, especially τῷ Θεῷ, ἵνα ... ὑπέρ τῶν ἀγαθῶν ὁ Θεός ἐυχαρίστηται, Philo, quis rer. div. her. § 36). simply, so that τῷ Θεῷ must be added mentally: εὐχαριστεῖν τῷ Θεῷ διά Ἰησοῦ Χριστοῦ, through Christ i. e. by Christ's help (because both the favors for which thanks are given and the gratitude which prompts the thanks are due to Christ (cf. Winer's Grammar, 378 (354) note)): R WH marginal reading; τῷ Θεῷ ἐν ὀνόματι Χριστοῦ (see ὄνομα, 2c.), περί τίνος, the genitive of person, concerning, with regard to one (ὅτι added epexegetically, R G ὑπέρ); ἐπί and the dative of the thing for, on account of, which, ὑπέρ τίνος, the genitive of person, ὑπέρ with the genitive of the thing, for, on account of, ὅτι: ὅτι, λαλῶ L T Tr WH, for which R G λαλῶν, the participle declaring the cause which prompts to thanksgiving (Winer's Grammar, 345f (324); Buttmann, 300 (258))). Once εὐχαριστεῖν τί, for a thing, in the passage Buttmann, 148 (130); Winer's Grammar, 222 (209)); in the Fathers εὐχαριστεῖν τί is "to consecrate a thing by giving thanks, to 'bless'": ὁ ἐυχαριστηθεις ἄρτος καί οἶνος, Justin Martyr, Apology 1,65 at the end; ἐυχαριστηθεισα τροφή, ibid.
c. 66; εἰσιν οἱ ἐυχαριστουσι ψιλον ὕδωρ, Clement of Alexandria, strom. i., p. 317, Sylb. edition; (cf. Suicer, Thesaurus i., 1269. "The words εὐχάριστος, εὐχαριστεῖν, εὐχαριστία, occur in St. Paul's writings alone of the apostolic Epistles" (Lightfoot; cf. Ellicott on Colossians 1:12)).
Greek Monotonic
εὐχᾰριστέω: μέλ. -ήσω, είμαι ευγνώμων, εκφράζω ευχαριστίες, σε Ψήφ. παρά Δημ.
Russian (Dvoretsky)
εὐχᾰριστέω: питать благодарность, быть благодарным, благодарить за что-л. (ἐπί τινι Polyb., NT, περί τινος Diod., NT и ὑπέρ τινος NT).
Middle Liddell
εὐχᾰριστέω, fut. -ήσω
to be thankful, return thanks, ap. Dem. [from εὐχάριστος
Chinese
原文音譯：eÙcaristšw 由-哈里士帖哦
詞類次數：動詞（39）
原文字根：好-喜樂
字義溯源：感謝，感激，祝謝，謝恩，祝福；源自（εὐχάριστος）=感恩）；由（εὖ / εὖγε）=好）與（χαρίζομαι）=恩待）組成；其中 （εὖ / εὖγε）出自 （εὐρύχωρος）X*=美，善，而 （χαρίζομαι）出自（χάρις）=恩典）， （χάρις）又出自（χαίρω）*=歡樂的）。感謝的對象，除了一次（ 羅16:4）外，其餘37次，都是感謝神。其實，我們感謝神，就是榮耀神（ 羅1:21）。感謝神是永不止息的，甚至在神面前的二十四位長老敬拜神時，也說，昔在今在的主神，全能者阿，我們感謝你（ 啓11:17）
同源字：1） （εὐχαριστέω）感謝 2） （εὐχαριστία）感激 3） （εὐχάριστος）感恩 4） （χαίρω）歡樂
出現次數：總共（38）；太（2）；可（2）；路（4）；約（3）；徒（2）；羅（5）；林前（6）；林後（1）；弗（2）；腓（1）；西（3）；帖前（3）；帖後（2）；門（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 感謝（12） 路17:16； 徒27:35； 羅14:6； 羅16:4； 弗1:16； 弗5:20； 西1:12； 西3:17； 帖前2:13； 帖前5:18； 帖後1:3； 帖後2:13；
2） 祝謝了（6） 太26:27； 可8:6； 可14:23； 路22:17； 路22:19； 約6:11；
3） 我感謝（4） 路18:11； 約11:41； 林前1:14； 林前14:18；
4） 我們感謝（2） 西1:3； 啓11:17；
5） 我⋯感謝（2） 羅1:8； 林前1:4；
6） 就感謝（2） 徒28:15； 門1:4；
7） 謝恩（1） 林後1:11；
8） 我就感謝（1） 腓1:3；
9） 我們⋯感謝（1） 帖前1:2；
10） 感謝的（1） 林前14:17；
11） 他感謝（1） 羅14:6；
12） 曾祝福（1） 約6:23；
13） 獻感謝（1） 羅1:21；
14） 他祝謝了（1） 太15:36；
15） 謝恩的（1） 林前10:30；
16） 祝謝（1） 林前11:24
