Σελεύκεια
λογισάμενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρῶν ἐγεῖραι δυνατὸς ὁ Θεός → in the belief that God was able to raise him up from the dead
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
Séleucie, n. de diverses ville d'Asie, particul. ville près du Tigre.
Étymologie: Σέλευκος.
English (Strong)
from Seleukos (Seleucus, a Syrian king); Seleuceia, a place in Syria: Seleucia.
English (Thayer)
(T WH Σελευκια (see Iota)), Σελευκείας, ἡ, Seleucia, a city of Syria on the Mediterranean, about 5 miles (40 stadia, Strabo 16, p. 750) north of the mouth of the river Orontes, about 15 miles (120 stadia) distant from Antioch, and opposite Cyprus: 1 Maccabees 11:8). (Lewin, St. Paul, 1:116 ff; Conyb. and Howson, op. cit., 1:136f.)
Russian (Dvoretsky)
Σελεύκεια: ἡ Селевкия
1 Σ. πρὸς Τίγρει или Σ. ἡ ἐν Βαβυλῶνι, город к югу от нын. Багдада Polyb.;
2 Σ. ἡ ἐν Πιερία, город в Сирии Polyb., Plut.
Chinese
原文音譯：SeleÚkeia 些留咳阿
詞類次數：專有名詞（1）
原文字根：西流基
字義溯源：西流基；敘利亞的一海口城，在安提阿之西約25公里，保羅和巴拿巴從那地開始他們事工的行程（ 徒13:4）。字義：白光
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 西流基（1） 徒13:4
