τειχοκαταλύτης
From LSJ
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
English (LSJ)
[ῠ], ου, ὁ, demolisher of walls, Ctes.Fr.57.3.
German (Pape)
[Seite 1081] ὁ, der Mauern zerstört, Ctes.
Greek (Liddell-Scott)
τειχοκαταλύτης: [ῠ], -ου, ὁ, ὁ καταλύων, καταστρέφων τείχη, τῶν τειχοκαταλυτῶν ἐλεφάντων Κτησίας ἐν Φωτ. Βιβλιοθ. 72, σ. 45, 32.
Greek Monolingual
ὁ, Α
αυτός που καταλύει τείχη, που γκρεμίζει τείχη («τῶν τειχοκαταλυτών ἐλεφάντων», Κτήσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τεῖχος + καταλύω «καταστρέφω»].
