ἀγχίθεος

English (LSJ)

ον, near the gods, i.e. akin to them, godlike, Od.5.35: as substantive, demigod, IG3.947, Luc.Syr.D.31.

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [-ῐ-]
1 que está cerca de los dioses, en estrecha relación con ellos de los feacios Od.5.35, 19.279, de Anquises, Ganimedes, etc. h.Ven.200, de ciertos sacerdotes, Luc.Syr.D.31, cf. SHell.991.84
•subst. IG 2².4262.4 (imper.).
2 crist. cercano a Cristo μαθηταί Nonn.Par.Eu.Io.1.40.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
semblable aux dieux.
Étymologie: ἄγχι, θεός.

English (Autenrieth)

near to the gods (i. e. by relationship, descent), of the Phaeacians, Od. 5.35; see Od. 7.56 ff.

Greek Monotonic

ἀγχίθεος: -ον, αυτός που βρίσκεται κοντά στους θεούς, δηλ. όμοιος προς αυτούς σε ευδαιμονία και ισχύ, ή αυτός που ζει, που κατοικεί μαζί τους, σε Ομήρ. Οδ.· μεταγεν., ημίθεος, σε Λουκ.

Russian (Dvoretsky)

ἀγχίθεος: близкий к богам, богоподобный (Φαίηκες Hom.; ἱρέες Luc.).

Middle Liddell

near the gods, i. e. like the gods or dwelling with them, Od.; later, a demigod, Luc.

German (Pape)

den Göttern nahe, Hom. zweimal, in der Vbdg Φαιήκων ἐς γαῖαν, οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν, Od. 5.35, 19.279. Auch Luc. Dea Syr. 31.