croak
From LSJ
Ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται → Male eruditur ille, qui non vapulat → nicht recht erzogen wird ein nicht geschundner Mensch
English > Greek (Woodhouse)
verb intransitive
Ar. κεκραγέναι (perf. of κράζειν), κρώζειν, or use P. and V. φθέγγεσθαι.
substantive
Use P. and V. φθόγγος, ὁ, φθέγμα, τό, V. φθογγή, ἡ.
sound of croaking: Ar. βρεκεκέκεξ; see Ran. 209.
