πεντέπους
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
πουν, gen. ποδος, of five feet, five feet long, IG 12.372.128, al., 22.1668.44, Pl. Tht.147d:—later πεντάπους, Milet. 7.57 (Didyma, iii/ii B. C.); ἄγαλμα Arr. Peripl.M.Eux.3; πεντάπους τὸ ὄρυγμα, = carrecta, Gloss.
German (Pape)
[Seite 558] ὁ, ἡ, = πεντάπους, Plat. Theaet. 147 d u. A.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεντέπους -ουν, gen. -ποδος [πέντε, πούς] van vijf voet.
Russian (Dvoretsky)
πεντέπους: 2, gen. ποδος пятифутовый Plat.
Greek (Liddell-Scott)
πεντέπους: ποδος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων μῆκος ἢ ἔκτασιν πέντε ποδῶν, Πλάτ. Θεαίτ. 147D, Συλλ. Ἐπιγρ. 160. 77· μεταγεν. πεντάπους Ἀρρ. Περίπλ. Εὐξ. πόντου σ. 2.
Greek Monolingual
-ουν, Α
(αττ. τ.) βλ. πεντάπους.
