κιβώριον
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
τό, A seed-vessel of the κολοκασία, a kind of Nvmphaea, containing the κύαμος Αἰγύπτιος, Nic.Fr.81.3, D.S.1.34, POxy.105.18 (ii A.D.); κ. ἢ κιβώτιον Dsc.2.106; of the plant itself, Sor.1.57. II cup, either from the material or the shape, Did. ap. Ath. 11.477f, Hegesand.21; used liturgically, PMag.Par.1.1110.
German (Pape)
[Seite 1436] τό, das Fruchtgehäuse der ägyptischen Pflanze κολοκασία, einer Art nymphaea, welches den eßbaren Saamen, κύαμος Αἰγυπτιακός enthält; Diosc.; Ath. III, 72 a; D. Sic. 1, 34 u. A. – Auch eine Art Becher, Didvm. Ath. XI, 477 e.
Russian (Dvoretsky)
κῐβώριον: τό бот. семенная коробочка египетской кувшинки Diod.
Greek (Liddell-Scott)
κῐβώριον: τό, τὸ περικάρπιον τοῦ Αἰγυπτίου κυάμου· ἡ δὲ ῥίζα τοῦ φυτοῦ λέγεται κολλοκασία, Διόδ. 1. 34, Νικ. παρ’ Ἀθην. 72A κἑξ., πρβλ. Spreng. Διοσκ. 2. 128. ΙΙ. ποτήριον, εἴτε ἐκ τῆς ὕλης εἴτε ἐκ τοῦ σχήματος, Δίδυμ. παρ’ Ἀθην. 477E. 2) σκιάς, οὐρανὸς τῆς ἱερᾶς τραπέζης ἐν τῷ ἱερῷ, Βίος Βασιλ. 184C, Κ. Πορφυρ. Ἔκθ. Βασιλ. Τάξ. 232, 16, ἐπίσης, κιβούριον Χρον. Πασχάλ. 713, 11, Μαλαλ. 490, 3, κλ.
Spanish
Greek Monolingual
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: seed-vessel of the Egyptian water-lily, the κολοκασία; metaph. cup, auch tomb (hell.).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Egypt.
Etymology: LW [loanword], prob. from Egyptian (thus H.), but there not attested, s. G. Meyer Gr.3 140, Nencioni Stud. itfilclass. N. S. 16, 11. - From Greek Lat. cibōrium, cf. Ernout-Meillet s. v.
{{FriskDe
|ftr=κιβώριον: {kibṓrion}
Grammar: n.
Meaning: das Fruchtgehäuse der ägyptischen Seerose, [[der κολοκασία, übertr. Trinkbecher, auch Grab (hell. u. spät).
Etymology: LW, wahrscheinlich aus dem Ägyptischen (so H.), aber dort nicht belegt, s. G. Meyer Gr.3 140 m. Lit., Nencioni Stud. itfilclass. N. S. 16, 11. — Daraus lat. cibōrium, vgl. Ernout-Meillet s. v.
Page 1,848
}}
Léxico de magia
τό cáliz prob. ref. al cáliz del nelumbio o haba egipcia (cf. κύαμος ) τὸν δὲ θεὸν ὄψῃ ἐπὶ κιβωρίου, ἀκτινωτόν y verás al dios sentado sobre un cáliz, envuelto en rayos P IV 1110
