ἀμφιτάπης
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
[ᾰ], ητος, ὁ, rug or carpet with pile on both sides, Alex. 93, Diph.51; but also ἀμφιτάπητες ψιλαί CIG3071 (Teos):—also ἀμφίταπις, ιδος, ἡ, Ael.Dion.Fr.304, Lyconap.D.L.5.72; and ἀμφίταπος, ὁ, PEdgar29.4 (iii B. C.), LXX Pr.7.16, Callix.2.
Spanish (DGE)
-ητος, ὁ
• Prosodia: [-ᾰ-]
tapiz que lleva dibujos por las dos caras, reversible Alex.93, Diph.51, Ael.Dion.α 112, Ammon.Diff.461, Poll.10.53, CIG 3071 (Teos), Hsch.
German (Pape)
[Seite 144] ητος, ὁ, Alexis B. A. 83 u. Diphil. Poll. 10, 38, u. ἀμφίταπις, ιδος, ἡ, eine auf beiden Seiten wollige Decke, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφιτάπης: [ᾰ], ητος, ὁ, ὕφασμα ἢ τάπης ἀμφοτέρωθεν χνοώδης, ἀμφίμαλλος, Ἄλεξις ἐν «Ἰάσιδι» 1, Δίφιλ. ἐν «Κιθαρῳδῷ» 1· ἀλλ’ εὕρηται καὶ ἀμφιτάπητες ψιλαὶ Ἐπιγρ. Τηία ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 3071: - οὕτως, ἀμφίταπις, ιδος, ἡ, Αἴλ. Διον. παρ’ Εὐσταθ. 746. 39· καί ἀμφίταπος, ὁ, Ἑβδ. (Παρ. Ζ΄, 13), Καλλίξ. παρ’ Ἀθην. 197Β, - ἐν οἷς χωρίοις γίνεται λόγος περὶ πολυτελῶν Αἰγυπτίων ταπήτων.
Greek Monolingual
ἀμφιτάπης (-ητος), ο και ἀμφίταπις (-ιδος), η και ἀμφίταπος (-ου), ο (Α)
κουβέρτα ή χαλί με πέλος και στις δύο πλευρές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι- + τάπης. Ως β' συνθετικό η λ. τάπης εμφανίζεται και ως -ταπις, -ιδος (πρβλ. και ψιλόταπις) και ως -ταπος, -ου].
