χειραγωγέω
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
English (LSJ)
A lead by the hand, τινα LXXJd.16.26 cod. A, Muson.Fr.15Ap.79H., Act.Ap.9.8, Plu.Cleom.38: generally, guide, direct, φρυκτώρια ἐς ἀσφαλεῖς καταγωγὰς τὰς ναῦς χ. Hdn.4.2.8; χ. τούτῳ τὴν ἔξοδον will guide his exit, Procop.Gaz.p.158B.: metaph., χ. τὴν εὕρεσιν μνήμῃ Plu.2.48b; τὴν ψυχὴν ἐπί τι Max. Tyr.10.6; also 'lead by the nose', cajole, Posidon.36J.: abs., Luc.Tim.32, Porph. Chr.30:—Pass., LXX To.11.16 cod. <*>, ὑπ' αὐτῶν τῶν πραγμάτων PPetr. 3p.22 (iii B.C.), cf. D.S.13.20; ἐπί τι Hdn.7.1.2.
German (Pape)
[Seite 1344] an der Hand führen, leiten; Anacr. 1, 10; Plut. adv. Stoic. 21; Luc. Tim. 32 u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
χειρᾰγωγέω: ὁδηγῶ διὰ τῆς χειρός, ἀπολ., Λουκ. Τίμ. 32· τὸν δεσπότην μετὰ τῆς μητρὸς ἐχειραγώγει Ποσειδώνιος παρ’ Ἀθην. 211F, Πλουτ. Κλεομ. 38· μεταφορ., χ. τὴν εὕρεσιν μνήμῃ ὁ αὐτ. 2. 48Β· τὴν ψυχήν ἐπί τι Μάξιμ. Τύρ. σ. 177, κλπ.· - Παθ., Διόδ. 13. 20, ἐπί τι Ἡρῳδιαν. 7. 1.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
conduire par la main, diriger, acc..
Étymologie: χειραγωγός.
