τειχολέτις
From LSJ
ἀλλ' ἦν ἅπαντα τεταγμένα νόμων ἐπιταγαῖς → but all their acts were regulated by prescriptions set forth in laws
English (LSJ)
ιδος, ἡ,
A destroyer of walls, Simyl. ap. Plu.Rom.17.
German (Pape)
[Seite 1081] ιδος, ὴ, tem. zum Vorigen, Simyl. bei Plut. Rom. 17.
Greek (Liddell-Scott)
τειχολέτις: -ιδος, ἡ, ἡ καταστρέφουσα τείχη, Σιμύλος ὁ ποιητὴς παρὰ Πλουτ. ἐν Ρωμ. 17.
French (Bailly abrégé)
ιδος (ἡ) :
qui détruit les remparts ou les fortifications d’une ville.
Étymologie: τεῖχος, ὄλλυμι.
Greek Monolingual
-ιδος, ἡ, Α
αυτή που καταστρέφει τα τείχη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τεῖχος + ὀλέτις, θηλ. του ὀλέτης «καταστροφέας»].
