βαρυδαίμων
εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος → a way of life disposed to silence is contemptible (Menander)
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A pressed by a heavy fate, luckless, πόλις Alc.37 A, cf. E.Alc.865, Ar.Ec. 1102, Cat.Cod.Astr.2.162.30.
German (Pape)
[Seite 433] ονος, mit schwerem Geschick belastet, unglücklich, ψυχή Eur. Alc. 865; Troad. 112; Ar. Eccl. 1102 u. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρῠδαίμων: -ον, γεν. -ονος, = βαρυνόμενος ὑπὸ σκληρᾶς μοίρας, κακότυχος, Ἀλκαῖ. 5, Εὐρ. Ἀλκ. 866, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1102.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
dont le sort pèse lourdement, malheureux, infortuné.
Étymologie: βαρύς, δαίμων.
Spanish (DGE)
(βᾰρῠδαίμων) -ον
• Morfología: [gen. -νος]
1 que tiene pesada suerte, desdichado πόλις Alc.348.2, de pers., E.Alc.865, Ar.Ec.1102, Diotim.SHell.394.3, Eudoc.Cypr.1.172, Aesop.78.1
•subst. ὁ β. infeliz Hld.2.25.4.
2 opresivo ἄρθρων κλίσις E.Tr.112.
