προτελευτάω

English (LSJ)

   A die before, τινος Philoch.169, cf. D.S.1.91, Plu.2.113e, Hdn.1.15.8, Artem.2.57 (interpol.), etc.

German (Pape)

[Seite 791] vorher enden, sterben; Plut. consol. ad Apoll., p. 348, τινός, vor Etwas, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

προτελευτάω: τελευτῶ, ἀποθνῄσκω πρότερον, τινος Διογ. Λ. 2. 44, Διόδ. 1. 91, Πλούτ.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
mourir avant, gén..
Étymologie: πρό, τελευτάω.

Russian (Dvoretsky)

προτελευτάω: ранее умирать Diod., Plut.: π. τινος Diog. L. умирать раньше кого(чего)-л.