στρατιωτικῶς

French (Bailly abrégé)

adv.
en soldat;
Cp. στρατιωτικώτερον.
Étymologie: στρατιωτικός.

Russian (Dvoretsky)

στρᾰτιωτικῶς: 1) по-солдатски (ζῆν Isocr.);
2) по-военному (χρῆσθαι τῇ τύχῃ Polyb.);
3) для сухопутного сражения (οὐχ ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν, ἀλλὰ στρατιωτικώτερον παρεσκευασμένοι Thuc.).