propugnatio

Latin > English (Lewis & Short)

prōpugnātĭo: ōnis, f. id..
I A fighting for, defence of a place (post-class.), Val. Max. 5, 1, 4 ect.—
II A defence, vindication (class.): with the gen. or pro: propugnatio ac defensio dignitatis tuae, Cic. Fam. 1, 7, 2: propugnatio pro ornamentis tuis, id. ib. 5, 8, 1: ne mea propugnatio ei potissimum defuisse videatur, id. Sest. 2, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

prōpugnātĭō,¹⁶ ōnis, f. (propugno), action de défendre, défense : tua propugnatio salutis meæ Cic. Fam. 1, 9, 2, la défense que tu as prise de mon salut ; propugnationem pro aliqua re suscipere Cic. Fam. 5, 8, 1, assumer la défense de qqch.

Latin > German (Georges)

prōpūgnātio, ōnis, f. (propugno), die Verteidigung, 1) eig., einer Pers., Gell. 9, 11, 1: eines Ortes, Capit. Maximin. 21, 6 (aber Val. Max. 5, 1. ext. 4 jetzt propugnatorum). – II) übtr.: nostra pr. et defensio dignitads tuae, Cic.: ne mea propugnatio ei potissimum deesse videatur, Cic.: suscepi mihi perpetuam propugnationem pro omnibus ornamentis tuis, Cic.