ἀποθύω
ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
English (LSJ)
fut.
A -θύσω IG4.951.45 (Epid.):—offer up as a votive sacrifice, χιμαίρας X.An.3.2.12; ἡγεμόσυνα 4.8.25; εὐχήν Diph.43.10; ἴατρα IGl. c.
German (Pape)
[Seite 304] abopfern, ein gelobtes Opfer darbringen, θυσίαν, δεκάτην, Xen. An. 3, 2, 12. 4. 8, 25; εὐχήν, sich durch Opfer eines Gelübdes entledigen, Diphil. bei Ath. VII, 492 a.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποθύω: μέλλ. θύσω, προσφέρω θυσίαν ἣν ηὐχήθην, κοινῶς «ἔταξα» ἢ «ἔκαμα τάμμα» ἔδοξεν αὐτοῖς κατ’ ἐνιαυτὸν πεντακοσίας χιμαίρας θύειν Ξεν. Ἀν. 3. 12, 2· ἡγεμόσυνα αὐτόθ. 4. 8, 25· εὐχὴν Δίφιλ. ἐν «Ζῳγράφῳ» 2. 10.
French (Bailly abrégé)
offrir en sacrifice, consacrer.
Étymologie: ἀπό, θύω.
Spanish (DGE)
hacer una ofrenda abs. κἄπειτ' ἀπέθυσας, ὦ πόνηρε παίδων Alc.306Ab24-25
•ofrendar c. ac. χιμαίρας X.An.3.2.12, ἡγεμόσυνα X.An.4.8.25, τῶν ἑκατὸν ταλάντων τῷ θεῷ ἐν Δελφοῖς δεκάτην ἀποθῦσαι X.Ages.1.34, cf. SB 10075.69, Plu.2.862b, τὰ ἱερὰ ... ὑπὲρ τῶν πρυτάνεων IG 22.1749.72 (IV a.C.), cf. Artem.5.2, εὐχήν Diph.43.10, τὰ ἴατρα IG 42.121.45 (Epidauro IV a.C.).
