διαφυράω

Greek (Liddell-Scott)

διαφῡράω: μέλλ. -άσω, διαμάττω Ἡσύχ.· μεταφ., συγχέω, ἀναμιγνύω, Ἐπιφάν. 1, σ. 964.

Spanish (DGE)

1 mezclar con agua διαφυρᾶν τὰ ἄλφιτα πρὸς τὸ ποιῆσαι μάζας Hsch.s.u. διαμάττειν, en v. pas. Sch.Ar.Eq.1105c
•con saliva masticar Dsc.Ther.2.
2 empapar κροκύδα διαφυράσας ... οὕτω σμῆχε τοὺς τόπους Asclep. en Aët.8.42.

German (Pape)

[ῡ], durchkneten, Hesych.