δραπέτις
From LSJ
ὃς ἂν βούληται τῆν γῆν κινῆσαι κινησάτω τὸ πρῶτον ἑαυτόν → let him that would move the world first move himself
German (Pape)
[Seite 665] ιδος, ἡ, fem. zu δραπέτης; Mel. 55 (XII, 80); αἱ δραπέτιδες, Titel einer Komödie des Kratinus, Suid.
Greek (Liddell-Scott)
δρᾱπέτις: -ιδος, ἡ, θηλ. τοῦ δραπέτης, ὃ ἴδε.
Spanish (DGE)
(δρᾱπέτις) -ιδος
• Morfología: [ac. sg. δραπέτιν Luc.Asin.25]
1 propio de un fugitivo στέγη ref. la madriguera de una liebre, S.Fr.174
•fig. fugaz δόξαι Olymp.in Grg.9.1.
2 subst. ἡ δ. fugitiva τί ποιοῦμεν ... τὴν δραπέτιν Luc.l.c., de una abeja AP 12.249 (Strat.), αἱ Δραπέτιδες Las fugitivas tít. de una comedia de Cratino, Ath.501d, 344e.
