φλαυρότης
From LSJ
οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
ητος, ἡ,
A poorness, cf. φαυλότης, Plu.2.962a; condemned by Poll.4.12.
German (Pape)
[Seite 1290] ητος, ἡ, att. statt φαυλότης, Poll. 4, 12.
Greek (Liddell-Scott)
φλαυρότης: -ητος, ἡ, = φαυλότης, Πλούτ. 2. 962Α, Πολυδ. Δ΄. 12.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
qualité de ce qui est mauvais, vain, frivole.
Étymologie: φλαῦρος.
