διαφαρμακεύω
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A give medicine to, τινάς v.l. in Plu.2.157c.
German (Pape)
[Seite 609] durch Arznei reinigen, κάμνοντας Plut. Conv. Sept. Sap. 14.
Greek (Liddell-Scott)
διαφαρμᾰκεύω: χορηγῶ φάρμακον εἴς τινα, τινὰ Πλούτ. 2. 157C.
French (Bailly abrégé)
soulager avec des remèdes.
Étymologie: διά, φαρμακεύω.
Greek Monolingual
διαφαρμακεύω (Α)
χορηγώ φάρμακα.
