μελῳδητός
From LSJ
ὁ γὰρ μανθάνων κιθαρίζειν κιθαρίζων μανθάνει κιθαρίζειν → he who is learning the harp, learns the harp by harping
English (LSJ)
ή, όν,
A to be sung, used in singing, Plu.2.389f, etc.
German (Pape)
[Seite 129] gesungen, sangbar, Plut. de ει ap. Delph. 10.
Greek (Liddell-Scott)
μελῳδητός: -ή, -όν, ὃν δύναταί τις νὰ μελῳδήσῃ, εὔχρηστος ἐν τῇ μελῳδία, Πλούτ. 2. 389F, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
usité dans le chant.
Étymologie: μελῳδέω.
Greek Monolingual
μελῳδητός, -ή, -όν (ΑM) μελωδώ
αυτός που μπορεί να τον ψάλλει κάποιος με μελωδία.
