πενθερός

English (LSJ)

ὁ,

   A father-in-law, Il.6.170, Od.8.582, Lex Draconisap.D. 43.57 (pl.), Hdt.3.52, PCair.Zen.369.2 (iii B. C.) ; λαβὼν Ἄδραστον π. S.OC1302 : in pl., parents-in-law, E.Hipp.636.    II generally, connexion by marriage, e.g. brother-in-law, Id.El.1286 ; also, = γαμβρός, son-in-law, S.Fr.305 (pl.). (Cf. Skt. bándhus 'kinsman', Lith. beñdras 'comrade', Goth. bindan 'bind'.)

German (Pape)

[Seite 554] ὁ, Vater der Frau, Schwiegervater, socer; Il. 6, 140 Od. 8, 582; λαβὼν Ἄδραστον πενθερόν, Soph. O. C. 1304, der nach B. A. 229 auch πενθερός für γαμβρός, Schwiegersohn brauchte, wie Eur. El., vgl. Valck. zu Phoen. 431; folgde Dichter; in sp. Prosa nach Moeris hellenistisch für das attische κηδεστής.

Greek (Liddell-Scott)

πενθερός: ὁ, ὁ πατὴρ τοῦ συζύγου ἢ τῆς συζύγου, Λατ. socer ὡς τὸ ἑκυρός, Ἰλ. Ζ. 170, Ὀδ. Θ. 582, Ἡρόδ. 3. 52, καὶ Ἀττ.· λαβὼν Ἄδραστον πενθερὸν Σοφ. Ο. Κ. 1302· - ἐν τῷ πληθ. οἱ «συμπέθεροι» ἢ τὰ «πεθερικά», πενθεροὺς δ’ ἀνωφελεῖς Εὐρ. Ἱππ. 636· οὕτω soceri παρὰ Οὐεργιλ. ἐν Αἰν. 5. 457, Tac. Αn. 1. 55. II. καθόλου, συγγενὴς ἐξ ἀγχιστείας, π.χ. ἀνδράδελφος ἢ γυναικάδελφος, Εὐρ. Ἠλ. 1286, Valck. εἰς Εὐρ. Φοιν. 431· ὡσαύτως = γαμβρός, ὁ ἀνὴρ θυγατρός, Σοφ. Ἀποσπ. 293. (πενθερός, -ρά, παραβάλλονται ὑπὸ τοῦ Pott καὶ Curt. πρὸς τὸ Σανσκρ. bandh-u (connexio, cognatio, cognatus), ἐκ τῆς ῥίζης bandh, handh-âmi (δένω, πρβλ. Γοτθ. bind-a, κτλ.).

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
propr. qui contracte un lien de famille par le mariage;
1 beau-père, père de la femme ; plur. οἱ πενθεροί EUR les beaux-parents;
2 beau-frère, mari de la sœur.
Étymologie: R. Πενθ, skr. Bandh, lier.

English (Autenrieth)

father-in-law, Od. 8.582 and Il. 6.170.

English (Strong)

of uncertain affinity; a wife's father: father in law.

English (Thayer)

πενθεροῦ, ὁ, a father-in-law, a wife's father: Homer, Sophocles, Euripides, Plutarch, others; the Sept. (for חָם, חֹתֵן.).)

Greek Monolingual

ὁ, ΝΜΑ
βλ. πεθερός.

Greek Monotonic

πενθερός: ὁ,
I. πεθερός, Λατ. socer, σε Όμηρ. κ.λπ.· στον πληθ., τα πεθερικά, σε Ευρ.
II. γενικά, συγγένεια κατόπιν γάμου, π.χ. γαμπρός, κουνιάδος, στον ίδ.