καίτοι

From LSJ
Revision as of 22:28, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (2b)

Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art

Menander, Monostichoi, 336

German (Pape)

[Seite 1297] und doch, doch auch, vgl. τοί; auch wird es durch ein od. mehrere dazwischen tretende Wörter getrennt; Hom. u. Folgde. Häufig steht es, wie quamquam, absol., wiewohl, obgleich, sich auf das Vorhergehende beziehend, bes. einen Einwand ausdrückend, den der Sprechende sich selbst macht, und doch, καίτοι τί φημι; Aesch. Prom. 101; Eur. Cycl. 478; Xen. An. 1, 4, 8 Thuc. 2, 64 u. sonst in Prosa.

French (Bailly abrégé)

adv.
1 et certes, et en vérité;
2 quoi qu’il en soit, cependant, toutefois : καίτοι τί φημι ; ESCHL, καίτοι τί φωνῶ ; SOPH mais quoi ! que dis-je ? καίτοι καὶ τοῦτο DÉM mais quoi ! cela même, etc.
3 quoique, devant un part.
Étymologie: καί, τοι.

English (Slater)

καίτοι v. τοι.

English (Strong)

from καί and τοί; and yet, i.e. nevertheless: although.

English (Thayer)

(from καί and τοι), conjunction, with a participle (but in classical Greek with a finite verb also (as in Acts below); Krüger, § 56,13, 2; cf. references under the word καίπερ), and yet, although: L T Tr Wit (but Tr καί τοι)).

Greek Monolingual

(AM καίτοι ή καί τοι)
(εναντ. σύνδ.) αν και, μολονότικαίτοι του τηλεφώνησα δεν ήλθε»)
αρχ.
1. και όμως, παρ'όλα αυτά («καίτοι τί φημι;», Αισχύλ.)
2. και βέβαια, και αληθινά («καὶ σύ τοι παίδων πατὴρ πέφυκας», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < και (Ι) + βεβαιωτικό μόριο -τοι].

Greek Monotonic

καίτοι: ή καίτοι,
I. και όντως, και επιπλέον, σε Όμηρ., Ευρ.
II. και όμως, προς δήλωση αντίρρησης, καίτοι τί φημι, σε Αισχύλ.· καίτοι τί φωνῶ; σε Σοφ.· επίσης επιτετ., καίτοι γε, σε Αριστοφ.

Russian (Dvoretsky)

καίτοι: тж. раздельно или in tmesi
1) но также, ведь и: κ. ἐμοὶ πόλλ᾽ ἔναρα Τρώων Hom. но ведь у меня тоже много троянских доспехов; καὶ σύ τοι παίδων πατὴρ πέφυκας Eur. ведь и ты отец (своих) детей, т. е. ведь и у тебя есть дети;
2) однако, впрочем, хотя: κ. τί φωνῶ; Soph. впрочем, что я говорю?; κ. τά γ᾽ ἄλλ᾽ εἰποῦσα δεξιώτατα Arph. однако в остальном ты говорила отлично; κ. περ (усилит.) ἀποκρήμνου ἐόντος τοῦ χώρου Her. хотя местность была крутая.