ἐναντίβιον

εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων → blessed is our God always, now and ever, and to the ages of ages

German (Pape)

[Seite 826] adv., entgegenstrebend (βία), entgegen; Hom. mit μεῖναι, Od. 14, 270; ἐλθεῖν, Il. 20, 130; μάχεσθαι u. ä., πολεμίζειν τινός, 20, 85.

adv.
en opposant force contre force, face à face ; ἐναντίβιόν τινος en luttant en face de qqn.
Étymologie: ἔναντι, βία.

with hostile front against, Od. 14.270, Od. 17.439, Il. 20.130.

ἐναντίβιον: adv. противоборствуя, оказывая сопротивление, против, лицом к лицу (μεῖναι, πολεμίζειν τινός Hom.).