κοράσιον

Revision as of 13:55, 3 October 2019 by Spiros (talk | contribs) (cc2)

English (LSJ)

τό, in later Gr., Dim. of κόρη,

   A little girl, maiden, Philippid.36, AP9.39 (Music.), IG7.3325 (Chaeronea), GDI1705, al. (Delph.), PStrassb.79.2 (i B. C.), LXX Ru.2.8, Ev.Matt.9.24, etc. [ᾱ, APl.c.]

Greek (Liddell-Scott)

κοράσιον: τό, ὑποκορ. τοῦ κόρη, ὡς καὶ νῦν, μικρὰ κόρη, παρθένος, «κορίτσι», λέξις μεταγενεστέρα, Φιλιππίδ. ἐν Ἀδήλ. 12, Ἀνθ. Π. 9. 39, Ἐπιγραφ. Βοιωτ. ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 1608f, Ἑβδ., Καιν. Διαθ., κτλ.· πρβλ. Sturz Μακ. Διάλ. σ. 42 κἑξ., Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 74. ᾱ, Ἀνθ. ἔνθ’ ἀνωτ..

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
petite fille.
Étymologie: dim. de κόρη.

English (Strong)

neuter of a presumed derivative of kore (a maiden); a (little) girl: damsel, maid.

English (Thayer)

κορασίου, τό (diminutive of κόρη), properly, a colloquial word used disparagingly (like the German Mädel), a little girl (in the epigram attributed to Plato in (Diogenes Laërtius 3,33; Lucian, as. 6); used by later writers without disparagement (Winer s Grammar, 24 (23)), a girl, damsel, maiden: Epictetus diss. 2,1, 28; 3,2, 8; 4,10, 33; the Sept. for נַעֲרָה; twice also for יַלְדָּה Esther 2:2)). The form and use of the word are fully discussed in Lobeck ad Phryn., p. 73f, cf. Sturz, De dial. Maced. etc., p. 42f.

Greek Monolingual

κοράσιον, τὸ (ΑM)
βλ. κοράσι.

Greek Monotonic

κοράσιον: τό, υποκορ. του κόρη, κορίτσι, παρθένος, σε Ανθ., Κ.Δ.

Russian (Dvoretsky)

κοράσιον: (ᾱ) τό девушка, девчурка Anth., NT, Luc.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κοράσιον -ου, τό, demin. van κόρη, meisje.

Middle Liddell

κοράσιον, ου, τό, [Dim. of κόρη,]
a girl, maiden, Anth., NTest.

Chinese

原文音譯:kor£sion 可拉西按
詞類次數:名詞(8)
原文字根:(小)少年 相當於: (יַלְדָּה‎)
字義溯源:小女孩,女子,少女,閨女;源自(κορέννυμι)Y*=少女)
同源字:1) (κοράσιον)小女孩 2) (παιδίσκη)女孩,使女 3) (παῖς)孩童,女孩
出現次數:總共(8);太(3);可(5)
譯字彙編
1) 女子(4) 太14:11; 可6:22; 可6:28; 可6:28;
2) 閨女(4) 太9:24; 太9:25; 可5:41; 可5:42