σπευστέον

English (LSJ)

   A one must hasten, Ar.Lys.320, Plb.4.30.5.

Greek (Liddell-Scott)

σπευστέον: ῥηματ. ἐπίθετ., πρέπει τις νὰ σπεύσῃ, Ἀριστοφ. Λυσ. 320, Πολύβ. 4. 30, 5.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σπευστέον, adj. verb. van σπεύδω, er moet haast gemaakt worden.