αμφίλογος
From LSJ
Ὡς ἡδὺ τὸ ζῆν μὴ φθονούσης τῆς τύχης → Quam vita dulce est, fata dum non invident → Wie süß zu leben, wenn das Glück nicht neidisch ist
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀμφίλογος, -ον)
1. αμφισβητούμενος, αμφίβολος
2. αυτός που προκαλεί αμφισβήτηση, αμφιβολία, ο εριστικός
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὰ ἀμφίλογα
τα υπό αμφισβήτηση, έριδες, φιλονικίες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφιλέγω.
ΠΑΡ. αμφιλογία αρχ.-μσν. ἀμφιλογοῦμαι].
