κοραῖος

English (LSJ)

α, ον,    A of a maiden, ἠλακάτης δὲ κοραίης Epic.inArch.Pap.7.8.

Greek Monolingual

κοραῑος, -αία, -ον (Α) κόρη
πάπ. αυτός που ανήκει σε κόρη («ἠλακάτης δὲ κοραίης», πάπ.).