ἀσφάλειος
Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος → Felix amicus nullus infelicibus → für die im Unglück ist kein Glücklicher ein Freund
English (LSJ)
(with collat. form -ιος, q.v.), ον, epith. of Poseidon, the A Securer, Ar.Ach.682, Paus.3.11.9, 7.21.7, Plu.Thes.36.
German (Pape)
French (Bailly abrégé)
c. ἀσφάλιος.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): -εος Orác. en Didyma 132.2 (II a.C.); -ιος Str.1.3.16, Paus.3.11.9, Plu.Thes.36, Aristid.Or.46.1, Opp.H.5.680, BGU 96.6 (III d.C.), IG 5(1).559.14 (Amiclas), PCair.Isidor.94.4, PRainer Cent.84.6 (IV d.C.)
• Prosodia: [-φᾰ-]
1 de garantía, que garantiza κατὰ τήνδε τὴν ἀσφάλειον (sc. ἀποχήν) por este recibo, PCair.Isidor.105.9 (III d.C.), cf. 94.4, BGU l.c., PPanop.21.18, 22.7 (ambos del IV d.C.), ἀσφάλειον ὁμολογίαν SB 6266.7 (VI d.C.)
•subst. τὸ ἀ. seguridad τὸν διαφαλισμὸν ποιούμεθα ὑπὲρ ἡμετέρου ἀσφαλίου PRainer Cent.l.c.
2 Ἀ. ὁ epít. de Posidón protector, el que asegura la navegación en Atenas, Ar.Ach.682, Plu.l.c., en Esparta, Paus.l.c., IG l.c., en Rodas, Str.l.c., en Dídima, Orác. en Didyma l.c., cf. Aristid.l.c., Opp.l.c., App.BC 5.98, Philostr.VA 4.9, Hld.6.7.1
•interpretado como el que mantiene firme las edificaciones en tierra, Corn.ND 22.
Greek Monolingual
ἀσφάλειος και -λιος -ον (Α)
(επιθ. του Ποσειδώνος) αυτός που παρέχει ασφάλεια, που προφυλάσσει κάποιον.
Russian (Dvoretsky)
ἀσφάλειος: Arph. = ἀσφάλιος.
