ἐπίχωσις
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
εως, ἡ, (ἐπιχώννυμι) A a heaping up, esp.the choking of a channel, Plb.4.41.9 (pl.): metaph., exaggeration, Gloss.
German (Pape)
[Seite 1005] ἡ, das Zuschütten, Zudämmen, Pol. 4, 41, 9.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίχωσις: -εως, ἡ, (ἐπιχώννυμι), ἐπισώρευσις, «παντὸς γένους, ὕλης καὶ γῆς καὶ λίθων» φερομένων ὑπὸ χειμάρρων, Πολύβ. 4. 41, 9· μεταφ. ἐξόγκωσις Εὔστ. Πονημάτ. 188. 21.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίχωσις: εως ἡ
1) возведение насыпи или постройка плотины Polyb.;
2) рит. нагромождение, преувеличение.
