λυτρών

Greek (Liddell-Scott)

λυτρών: -ῶνος, ὁ, ἀπόπατος, «ἀπόπατον καὶ κοπρῶνα λέγουσιν. ὁ δὲ ἀφεδρὼν καὶ λυτρὼν βάρβαρα» Α. Β. 433, 16.

Greek Monolingual

λυτρών, -ῶνος, ὁ (Α)
αφοδευτήριο, απόπατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. λυ- του λύω + επίθημα -τρών (πρβλ. λου-τρών, πε-τρών)].