τολμώ

From LSJ
Revision as of 08:40, 27 March 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "εῑν" to "εῖν")

συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος (τοῖς πέλας λύκος) → Calumniator, quemquem novit, huic lupus'st → Der Denunziant lebt in der Stadt gleichsam als Wolf (ist seinen Nachbarn wie ein Wolf)

Menander, Monostichoi, 440

Greek Monolingual

τολμῶ, -άω, ΝΜΑ, και ιων. τ. τολμέω Α τόλμη
1. παίρνω το θάρρος να πράξω κάτι (α. «τόλμησε να του εναντιωθεί» β. «τόλμησον ὀρθῶς φρονεῖν», Αισχύλ.)
2. επιχειρώ κάτι το ριψοκίνδυνο, αψηφώ τον κίνδυνο, αποτολμώ
3. απόλ. έχω θάρρος, είμαι τολμηρός, δεν φοβούμαι (α. «δεν έχει μάθει στη ζωή του να τολμά» β. «ἐν φρεσὶ θυμὸς ἐτόλμα», Ομ. Ιλ.)
νεοελλ.
έχω το θράσος να... («πώς τολμάς να μού μιλάς έτσι;»)
αρχ.
1. (με αιτ.) υπομένω, υφίσταμαι κάτι («τολμᾱν χρὴ τὰ διδοῡσι θεοί», Θεόγν.)
2. (με απρμφ.) δέχομαι να πράξω κάτι, υποκύπτω
3. (το θηλ. της μτχ. παρακμ. στον πληθ. ως ουσ.) αἱ τετολμηκυῑαι
(ενν. λέξεις) οι τολμηρές εκφράσεις.