βρίζα
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
ἡ, A rye, Secale cereale, in Thrace and Macedonia, Gal.6.514. (Probably a Thracian word, cognate with Lith. rugiai 'rye', Engl. rye, etc.) II Aeol. for ῥίζα, A.D. Adv.157.20, Greg.Cor.p.576 S.
German (Pape)
[Seite 464] ἡ, eine dem Rocken ähnliche Getreideart in Thracien u. Macedonien (Wrisa), Galen.
Greek (Liddell-Scott)
βρίζα: ἡ, σιτηρόν τι ἐν Θράκῃ καὶ Μακεδονίᾳ ἔτι καὶ νῦν καλούμενον οὕτω, τοῦ αὐτοῦ εἴδους μὲ τὸ καλούμενον τίφη, Γαλην. (Ἡ λέξις φαίνεται οὖσα Αἰολικὴ ἀντὶ τοῦ ῥίζα, Γρηγ. Κορ. σ. 576.)
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
sorte de blé ou de seigle (appelé encore aujourd’hui vrisa).
Étymologie: mot thrace ou macéd.
Spanish (DGE)
v. ῥίζα.
-ης, ἡ
bot. centeno, Secale cereale en Tracia y Macedonia, Gal.6.514, DP 1.3.
• Etimología: Prob. palabra trac. rel. c. lituan. rugiai ‘centeno’, inglés rye, etc.
Greek Monolingual
η (AM βρίζα)
είδος δημητριακού που μοιάζει με τη σίκαλη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. θρακικής ή μακεδονικής προελεύσεως].