θρηνολάλος

Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.

Sophocles, Oedipus at Colonus, 1280-4

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: θρηνολάλος	Medium diacritics: θρηνολάλος	Low diacritics: θρηνολάλος	Capitals: ΘΡΗΝΟΛΑΛΟΣ
Transliteration A: thrēnolálos	Transliteration B: thrēnolalos	Transliteration C: thrinolalos	Beta Code: qrhnola/los

English (LSJ)

[ᾰ], ον, A uttering laments, Σειρῆνες IG12(8).445.5 (Thasos).

θρηνολάλος, -ον (Α)
αυτός που βγάζει θρηνώδη φωνή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θρήνος + -λάλος (< λάλος < λαλώ), πρβλ. οξυ-λάλος, χρησμο-λάλος.