ῥιζίον
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
ῥίζιον or ῥιζίον, τό, Dim. of ῥίζα, little root, Ar.Av.654, Antiph.45, Thphr.CP2.18.2, HP4.2.3, etc.; πορφύρα ῥιζίου vegetable purple (cf. ῥίζινος), POxy.1051.13 (iii A.D.).
German (Pape)
[Seite 842] τό, dim. von ῥίζα, Würzelchen; Ar. Av. 654; Antiph. bei Ath. XI, 485 b; sp. D., wie Nic. Ther. 940 Hal. 69; D. Sic. 4, 54. Die Betonung ῥίζιον ist unrichtig.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
petite racine.
Étymologie: ῥίζα.
Greek Monolingual
τὸ, Α
βλ. ριζίο.
Greek Monotonic
ῥιζίον: τό, υποκορ. του ῥίζα, μικρή ρίζα, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ῥιζίον: v. l. ῥίζιον τό корешок Arph.
