φωνάεις
From LSJ
τραχὺς ἐντεῦθεν μελάμπυγός τε τοῖς ἐχθροῖς ἅπασιν → he is a tough black-arse towards his enemies, he is a veritable Heracles towards his enemies
English (LSJ)
A v. φωνήεις.
German (Pape)
[Seite 1321] dor. = φωνήεις, aber auch in sp. Prosa, wie bei Plut. u. Ath. vorkommend, s. Lob. Phryn. 639.
Greek (Liddell-Scott)
φωνάεις: ἴδε ἐν λ. φωνήεις.
English (Slater)
φωνᾱεις
1 having a voice, that speaks πολλά μοι βέλη ἔνδον ἐντὶ φαρέτρας φωνάεντα συνετοῖσιν (O. 2.85) τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος φωνᾶεν Ὀλυμπίᾳ (O. 9.2) τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴπῃ τι speaking with immortal voice (I. 4.40)
Greek Monolingual
-εσσα, -εν, Α
(αιολ. και δωρ. τ.) βλ. φωνήεις.
Greek Monotonic
φωνάεις: Δωρ. αντί φωνήεις.
Russian (Dvoretsky)
φωνάεις: άεσσα, ᾶεν дор. = φωνήεις.
