διάσταλμα
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
English (LSJ)
ατος, τό, A ordinance, regulation, BGU913.9 (iii A. D.).
Greek (Liddell-Scott)
διάσταλμα: τό, διανομή, ῥήματος Κλήμ. Ἀλ. 677.
Spanish (DGE)
-ματος, τό
1 disposición, ordenanza oficial τὰ ἐν τοῖς νόμοις καὶ διαστάλμασιν κατακεχωρισμένα BGU 913.9, cf. 6 (III d.C.), PLond.1416.41, 1431.9, 1436.29 (todos biz.).
2 distinción, sentido exacto o especial ῥήματος Ep.Barn.10.11c.
