κάρκαρον
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
τό, prison, Sophr.147:—also κάρκᾰρος, ὁ, D.S.31.9: indeterm. in Vett.Val.68.26: pl. κάρκαροι, = δεσμοί, and κάρκαρα, = μάνδραι, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1327] τό, das Gefängniß, carcer; D. Sic. ecl. p. 516, 38; Sophron. bei Phot. lex.
Greek (Liddell-Scott)
κάρκαρον: τό, εἱρκτή, φυλακή, carcer, «κάρκαρον: τὸ δεσμωτήριον· οὕτως Σώφρων» Φώτ.· -ὡσαύτως κάρκαρος, ὁ, Διόδ. 31 Ἐκλογ. σ. 516· -παρ’ Ἡσύχ. εὑρίσκομεν πληθ. «κάρκαροι, τραχεῖς. καὶ δεσμοί». καὶ «κάρκαρα... μάνδρα».
Greek Monolingual
κάρκαρον, τὸ (Α)
φυλακή, ειρκτή, δεσμωτήριο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < το άγνωστης ετυμολ. λατ. carcer].
Russian (Dvoretsky)
κάρκαρον: τό (~ лат. carcer) темница (из сикульского) (Тронский)
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: prison; κάρκαροι δεσμοί H., also κάρκαρα, a. o. explained with μάνδραι enclosed space (gloss corrupt) (Sophr. 147).
Other forms: -ος (D. S. 31, 9), -ον or -ος (Vett. Val. 68, 26)
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Lat.
Etymology: From Lat. carcer, s. W.-Hofmann s. v.
Frisk Etymology German
κάρκαρον: (Sophr. 147),
{kárkaron}
Forms: -ος (D. S. 31, 9), -ον oder -ος (Vett. Val. 68, 26)
Meaning: Gefängnis; κάρκαροι· δεσμοί H., auch κάρκαρα, u. a. mit μάνδραι erklärt (Glosse stark entstellt).
Etymology: Aus lat. carcer entlehnt, s. W.-Hofmann s. v.
Page 1,789
