μεσουρανέω

English (LSJ)

A to be in mid-heaven; of heavenly bodies, culminate, be in the meridian, Arist.Mete.373b13, Hipparch.1.7.11, etc.; μεσσουρανέουσα σελήνη Man.5.189. II μ. ὑπὸ γῆν to be at the nadir, Gem. 2.19.

German (Pape)

[Seite 140] mitten am Himmel stehen, von der Sonne, um Mittag culminiren, Arist. Meteorl. 3, 4, Plut., u. oft bei Maneth.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
être au milieu du ciel, càd au méridien, au midi.
Étymologie: μέσος, οὐρανός.

Greek (Liddell-Scott)

μεσουρᾰνέω: εἶμαι κατὰ τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ· ἐπὶ τῶν οὐρανίων σωμάτων, εἶμαι ἐν τῷ μεσημβρινῷ, εἰς τὸ κατακόρυφον σημεῖον, Ἀριστ. Μετεωρ. 3. 4, 4, κ. ἀλλ.

Spanish

estar en medio del cielo

Russian (Dvoretsky)

μεσουρᾰνέω: находиться в середине неба, т. е. достигнуть зенита Arst., Plut.