ὁδοιπορικός

English (LSJ)

ή, όν, of or for a traveller, ἐσθῆτες Plb.31.14.6; ἵπποι Poll.1.181: τὸ ὁδοιπορικόν (sc. βιβλίον) guidebook, Hieronym.Ep.8.8, Gloss. Adv. ὁδοιπορικῶς = like a traveller, ἐσταλμένος Plu.Arat.21.

German (Pape)

[Seite 293] ή, όν, zur Wanderung, Reise gehörig; ἐσθῆτες, Reisekleider, Pol. 31, 22, 6; βιβλίον, Reisebeschreibung. – Adv. ὁδοιπορικῶς, Plut. Arat. 21.

Greek (Liddell-Scott)

ὁδοιπορικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς ὁδοιπορίαν, ἐσθὴς Πολύβ. 31. 22, 6· ἵπποι Πολυδ. Α΄, 181· - τὸ ὁδ. (δηλ. βιβλίον) «ὁδηγὸς» τῶν ὁδοιπόρων Sueton. Ἐπίρρ. -κῶς, ὡς ὁδοιπόρος, Πλουτ. Ἄρατ. 21.

Greek Monolingual

-ή, -ό (ΑΜ ὁδοιπορικός, -ή, -όν) οδοιπόρος
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην οδοιπορία και στον οδοιπόρο ή αυτός που είναι κατάλληλος για οδοιπορία
νεοελλ.
1. το ουδ. ως ουσ. το οδοιπορικό(ν)
α) λεπτομερής περιγραφή οδοιπορίας ή ταξιδιού και αντίστοιχο λογοτεχνικό έργο
β) αρχ. είδος περιγραφικού ταξιδιωτικού οδηγού της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με δρομολόγια, αξιοθέατα, και ποικίλες πληροφορίες ή είδος τοπογραφικού χάρτη με γραμμές πορείας, αποστάσεις, σταθμούς, πόλεις κ.ά. στοιχεία
γ) (τοπογρ.) χαρτογραφική απεικόνιση της πορείας που διανύθηκε από έναν τοπογράφο ή από εξερευνητή
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα οδοιπορικά- τα έξοδα μετακίνησης από έναν τόπο σε άλλον
μσν.-αρχ.
το ουδ. ως ουσ. οδηγός οδοιπόρου.
επίρρ...
οδοιπορικώς και -ά (Α όδοιπορικώς)
με οδοιπορικό τρόπο, με οδοιπορία
νεοελλ.
φρ. «οδοιπορικώς, μαρς!»
στρ. παράγγελμα με το οποίο φάλαγγα που βαδίζει με στρατιωτικό βήμα διατάσσεται να μεταπέσει σε χαλαρωμένο βηματισμό.

Russian (Dvoretsky)

ὁδοιπορικός: путевой, дорожный (ἐσθής Polyb.).