νέκρωσις
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
εως, ἡ, A mortification, Aret.SA2.10, Gal.18(1).156; μήτρας Ep.Rom.4.19: metaph., νεκροὺς ὁρῶν νέκρωσιν ἕξεις πραγμάτων Astramps.Onir.p.6R. II death, τὴν ν. τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες 2 Ep.Cor.4.10.
German (Pape)
[Seite 238] ἡ, das Tödten, Sp., N. T.; auch das Absterben einzelner Glieder.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 mortification;
2 mort.
Étymologie: νεκρόω.
Russian (Dvoretsky)
νέκρωσις: εως ἡ омертвение NT.
Greek (Liddell-Scott)
νέκρωσις: ἡ, ἀπονέκρωσις, Ἀρετ. π. Αἰτ. Ὀξ. Παθ. 2. 10. Ἐπιστ. π. Ρωμ. δ΄, 19· ν. πραγμάτων Ποιητὴς παρὰ Σουΐδ.· πρβλ. ἀπονέκρωσις. ΙΙ. θάνατος ἢ νεκρικὴ κατάστασις, Β΄ Ἐπιστ. π. Κορ. δ΄, 10.
English (Strong)
from νεκρόω; decease; figuratively, impotency: deadness, dying.
English (Thayer)
νεκρωσεως, ἡ (νεκρόω);
1. properly, a putting to death (Vulg. mortificatio in killing.
2. equivalent to τό νεκρουσθαι (the being put to death), with τοῦ Ἰησοῦ added, i. e. the (protracted) death (A. V. the dying) which Jesus underwent in God's service (on the genitive cf. Winer's Grammar, 189 (178) note), Paul so styles the marks of perpetual trials, misfortunes, hardships attended with peril of death, evident in his body (cf. Meyer), τό νενεκρωμένον εἶναι, the dead state (A. V. deadness), utter sluggishness (of bodily members and organs, Galen): Romans 4:19.
Greek Monotonic
νέκρωσις: ἡ, κατάσταση θανάτου, απονέκρωση, θάνατος, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
νέκρωσις, ιος, ἡ,
a state of death, deadness: death, NTest.
Chinese
原文音譯：nškrwsij 尼克羅西士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：（治）死（著）
字義溯源：死亡，處死，斷絕；源自（νεκρόω）=治死）；而 （νεκρόω）出自（νεκρός）=死）， （νεκρός）又出自（νέκρωσις）X*=屍體）
出現次數：總共（2）；羅（1）；林後（1）
譯字彙編：
1） 死（1） 林後4:10；
2） 已斷絕（1） 羅4:19
