παραμυθήτωρ

Greek (Liddell-Scott)

παραμῡθήτωρ: -ορος, ὁ, = παραμυθητής, Ἰω. Χρυσ.

Greek Monolingual

-ορος, ὁ, Α
ο παραμυθητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παραμυθοῦμαι + επίθημα -τωρ (πρβλ. γεννή-τωρ)].