διάπτωσις
From LSJ
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
English (LSJ)
εως, ἡ,
A fall, Gal.18(1).506: chiefly metaph., failure, Epicur.Fr.556; ἀγωνία φόβος διαπτώσεως Stoic. 3.98, cf. Phld.Lib.p.280 O., Herc.1251.7, S.E.M.7.423, Plu.2.800a, etc.
