ἀμελέω

From LSJ
Revision as of 19:48, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_1)

θεοῦ θέλοντος κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοις → if God willed it, you could sail even on a straw mat | God willing, you may voyage on a mat

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμελέω Medium diacritics: ἀμελέω Low diacritics: αμελέω Capitals: ΑΜΕΛΕΩ
Transliteration A: ameléō Transliteration B: ameleō Transliteration C: ameleo Beta Code: a)mele/w

English (LSJ)

[ᾰ], aor. ἠμέλησα, Ep.

   A ἀμ- Il., v. infr.: pf. ἠμέληκα X. Cyr.1.6.43: (ἀμελής):—have no care for, be neglectful of, in Hom. always c. neg. (not in Od.), οὐδ' ὣς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησεν Il.17.697; οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος 8.330; οὐκ ἀμέλησε Πατρόκλοιο πεσόντος he lost not sight of Patroclus [in order to plunder him], 17.9:—after Hom., with and without neg., εἰ τούτων ἀμελήσει Hdt.2.121.γ, cf. Ar.Nu.989, Th.3.40, Pl.Lg.900b, al.; δόξης ἀμελῆσαι D.18.227; ἀμελήσας ὑμῶν 21.167; (τούτῳ is f.l. for τούτου in Lycurg.15); οὐκ ἐμοῦ τοῦ νομοθέτου ἀμελήσων ἀλλ' εἰς τὸν Κρόνον αὐτόν Luc.Sat.10.    2 abs., to be careless, negligent, Hes.Op.400, freq. in Att., Isoc.9.78, etc.; τὸ μὴ ἀμελεῖν μάθε A.Eu.86; πῶς ἐπὶ τοῖς φθιμένοις ἀμελεῖν καλόν; S.El.237.    3 c. acc. rei, Hdt.7.163: c. acc. pers. et part., overlook: hence, allow, suffer, παῖδας ἐκτεκνούμενος λάθρᾳ θνῄσκοντας ἀμελεῖ lets them die, E.Ion439: c. gen., τοῦ ὀργίζεσθαι X.Mem.2.3.9.    4 c. inf., neglect to do, Hdt.2.66, Pl. Phd.98d, Lg.944d, al.    II Pass., to be slighted, overlooked, E.IA 1094, Th.1.68; ἐκφεύγει τἀμελούμενον S.OT111; οὐδ' ἐκεῖνά μοι ἀμελεῖται X.Oec.12.2; οἱ ἠμελημένοι ἄνθρωποι Th.2.49.    III pf. part. Pass. in med. sense, careless, Max.Tyr.8.7, 21.9. Adv. ἠμελημένως carelessly, X.An.1.7.19.    IV ἀμέλει, v. sub voc.

German (Pape)

[Seite 121] vernachlässigen, Hom. viermal, Iliad. 8, 330 Αἴας δ' οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος, 13, 419 ἀλλ' οὐδ' ἀχνύμενός περ ἑοῦ ἀμέλησεν ἑταίρου; 17, 9 οὐδ' ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐυμμελίης ἀμέλησεν Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος; 697 ἀλλ' οὐδ' ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησεν; – ebenso Aesch. Eum. 86, öfter in Suppl.; Eur. Hel. 45 Ion 1610; ἁ ἀρετὰ ἀμελεῖται Iph. A. 1094; Soph. ἐπί τινι El. 230, τινός frg. 304; pass. τἀμελούμενον, das Vernachlässigte, O. R. 111. In Prosa häufig, gew. mit dem gen., acc. Eur. Ion 448 παῖδας θνήσκοντας ἀμελεῖ; Her. 7, 163; c. part. ἀθροιζομένης δυνάμεως ἀμελῆσαι Xen. Hell. 5, 2, 16; pass. ἀμελεῖσθαι ὑπό τινος Plat. Rep. X, 613 a Legg. X, 905 a; unterlassen, c. inf., Her. 2, 66; ἀμελήσας μανθάνειν Alc. I. 113 c; Phaed. 98 d; Xen. Cyr. 7, 2, 17; vollständiger τοῦ ὀργίζεσθαι Xen. Mem. 2, 3, 9; ἠμελημένως ἔχειν. vernachlässigt sein, Xen. Mem. 3, 11, 4; ἠμέληκα Cyr. 1, 6, 43.