tenellus
From LSJ
Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter
Latin > English (Lewis & Short)
tĕnellus: a, um,
I adj. dim. tener, somewhat tender or delicate (very rare): bella et tenella Casina, Plaut. Cas. 1, 20: vates, Domit. Mart. poët. ap. Suet. Gram. 16: ungulae pullorum equinorum, Varr. R. R. 2, 7, 11: vultus, Stat. S. 5, 5, 86: tenellum enim cito facit putre (aqua), Varr. R. R. 1, 41, 2.
