hinnulus
From LSJ
Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art
Latin > English (Lewis & Short)
hinnŭlus: i, m.
dim. id.,
I a young mule: tu tuum sodalem Hinnulo videas strigosiorem, Maecen. ap. Suet. Vit. Hor. (al. hinno me v. str-); cf. Plin. 8, 44, 69, § 172 Sill. N. cr.; and: hinnulus ὁ ἐξ ἵππου καὶ ὄνου, Gloss. Philox.; Vulg. Prov. 5, 19; Cantic. 2, 17; Isid. 12, 1, 22.
Latin > French (Gaffiot 2016)
hinnŭlus, ī, m., jeune mulet : Plin. 8, 172
