ὀνομάκλυτος
From LSJ
Πονηρός ἐστι πᾶς ἀχάριστος ἄνθρωπος → Ingratus omnis homo non est, quin sit malus → Ein jeder Mensch, der Dankbarkeit nicht kennt, ist schlecht
English (LSJ)
ον (α, ον Pi.Pae.6.123),
A of famous name, Il. 22.51, h.Merc.59, Ibyc.10 A, Pi. l.c. ; κοὐνομάκλυτον in Semon.7.87 should be emended to κὠν-, cf. κὠνομαστόν Phoen.2.11. II articulate, βροτῶν ὀνομάκλυτον αὐδήν Simm.1.13.
