στρέφω

English (LSJ)

Il.23.323, etc.; Dor. στράφω [ᾰ] IG12(3).92.6 (Nisyrus, dub.); Aeol. στροφῶ (leg. στρόφω) EM728.44: Ep. impf.

   A στρέψασκον Il.18.546: fut. στρέψω E.Med.1152, etc.: aor. 1 ἔστρεψα Id.Tr.1243, etc., Ep. στρέψα Od.4.520: pf. ἔστροφα (ἀν-) Cerc.17.30, (ἀντ-, v.l. ἀν-) Theognet.1.8, (ἐπ-) Plb.5.110.6, (μετ-) Aristid.1.435 J.; also ἔστρᾰφα (κατ-) Plb.23.11.2 codd.:—Med., Il.18.488, etc.: fut. στρέψομαι 6.516, etc.: aor. ἐστρεψάμην S.OC1416, (κατ-) Th.1.94, etc.: pf. Pass. (in med. sense) ἔστραμμαι (κατ-) Isoc.5.21:—Pass., fut. στρᾰφήσομαι LXX 1 Ki.10.6, (ἀνα-) Isoc.5.64, (δια-) Ar.Eq.175, Av.177, (μετα-) Pl.R.518d; fut. Med. (in pass. sense) στρέψομαι (ἀπο-) X.Cyr.5.5.36: aor.1 ἐστρέφθην freq. in Hom., Il.5.40, al., rare in Att., Ar.Th.1128, Pl.Plt.273e; Dor. ἐστράφθην Sophr. 88, Theoc.7.132, also v.l. (for κατεστράφησαν) in Hdt.1.130 (but στραφῆναι Id.3.129): aor. 2 ἐστράφην [ᾰ] Sol.37.6, always in Trag., S.Ant.315, etc., freq. in Att., Ar.Ach.537 (μετα-), Th.5.97 (κατα-), Pl.Ti.77b: pf. ἔστραμμαι h.Merc.411, Hp.Aër.5, X.An.4.7.15, etc.; ἔστρεμμαι Eudox.Ars 12.10 (Pap.), cf. ἀποστρέφω, καταστρέφω:—turn about or aside, ἂψ δὲ θεοὶ οὖρον στρέψαν Od.4.520; ἵππους σ. turn horses, Il.8.168, Od.15.205, etc.; σ. πηδάλιον Pi.Fr.40; τὸν οἴακα Anaxandr.4.5, cf. Men.482.4; σάκος S.Aj.575; of persons, ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σαυτήν A.Pr.708; πρόσωπον πρὸς κασίγνητον στρέφε E.Ph.457, cf. Hec.344; πάλιν στρέψεις κάρα Id.Med.1152; ὄμμα πανταχῇ στρέφων Id.IT68; σ. ἀνταυγεῖς κόρας Ar.Th.902; σεαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα Id.Nu.1455; πόλιν πρὸς κέρδος ἴδιον E. Supp.413; στρατὸν πρὸς ἀλκήν Id.Andr.1149; wheel soldiers round, X.Lac.11.9; v. infr. D.    2 cause to rotate as on an axis, κεραμικὴν γαῖαν σ., i.e. on the potter's wheel, Sannyr.4; τὸν ἄτρακτον Hdt.5.12; τὸν κόσμον μήτε αὐτὸν στρέφειν ἑαυτόν, μήτε . . ὑπὸ θεοῦ στρέφεσθαι διττὰς περιαγωγάς Pl.Plt.269e, cf. Epin.977b.    II πάντ' ἄνω τε καὶ κάτω σ. turn upside down, A.Eu.651; κάτω σ. S.Ant. 717, Ar.Ec.733; σ. λόγους ἄνω καὶ κάτω Pl.Grg.511a, cf. Euthd.276d; ἄνω κάτω τοὺς νόμους σ. D.21.91; so δίκα καὶ πάντα πάλιν στρέφεται E.Med.411 (lyr.); στρέφειν alone, overturn, upset, Id.IT1166, Fr.536 (troch.); γῆν σ. turn it over by digging or ploughing, X.Oec.16.15: c. acc. cogn., πάσας σ. στροφάς Pl.Ti.43e; γράμματα πανταχῇ σ. Id.Cra.414c: c. inf., change a thing so as to . ., εὔκλειαν ἔχειν βιοτὰν στρέψουσι φᾶμαι E.Med.416 (lyr.).    III σ. σφυρόν sprain or dislocate it, Epict.Ench.29.2, Arr.Epict.3.15.4 (so στραφῆναι τὸν πόδα Hdt.3.129, cf. Pl.Lg.789e).    2 metaph. of pain, twist, torture, κακὸν στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα Antiph.177, cf. Ar.Pl.1131, Fr.462, Ael. NA2.44 (Pass.), Gal.19.141; βρέμει ἡ κοιλίη καὶ στρέφει καὶ βορβορύζει Hp.Int.6: so σ. τὴν ψυχήν torment, Pl.R.330e.    3 of corruptions in Music, κάμπτων καὶ στρέφων Pherecr.145.15.    IV twist, plait, σπάρτα ἐστραμμένα X.An.4.7.15; ἐμβολάδην ἐστραμμέναι ἀλλήλῃσι h.Merc.411; spin, ὑπὸ μακρῷ λίνῳ στρεφομένη Luc.JConf.7, cf. 1; ἔστρεψεν Μοιρῶν μία νήματα IG14.607i (Caralis); κρόκην σ. Luc.Fug. 12: metaph., μεγάλας σ. περιόδους Plu.2.235e.    V t.t. of wrestlers, twist the adversary back, Poll.3.155: metaph., ἔριδα σ. Pi.N.4.93.    VI metaph., turn a thing over in one's mind, τί στρέφω τάδε; E.Hec.750; πρὸς ἀλλήλους Luc.Alex.8; βουλὴν ἐν ἑαυτῷ Ael. NA10.48; τὸ πρᾶγμα πανταχῇ στρέφων ἀγαγεῖν ἐπ' ἐμέ D.21.116.    VII return, give back, ἀργύριά τισι Ev.Matt.27.3.    VIII convert, τὴν πέτραν εἰς λίμνας ὑδάτων LXX Ps.113(114).8, cf. 29(30).12, Ex.4.17; στραφήσῃ εἰς ἄνδρα ἄλλον ib.1 Ki.10.6; transmute metals, Zos.Alch.p.195 B.    IX f.l. for τρέπω in Lys.32.20.    B Pass. and Med., twist or turn oneself, στρεφθείς having turned face upward, Od.9.435; turn round or about, turn to and fro, Il.5.40, 575, etc.; ἔν τε κύνεσσι κάπριος ἠὲ λέων στρέφεται 12.42; ἐστρέφετ' ἔνθα καὶ ἔνθα, of one tossing in bed, 24.5; τί δυσκολαίνεις καὶ στρέφει τὴν νύχθ' ὅλην; Ar.Nu.36, cf. Amphis 20.4; of patients, Gal.7.664.    2 turn to or from an object, ἔμελλε στρέψεσθ' ἐκ χώρης Il. 6.516, cf. Od.16.352; στρεφθεὶς μετόπισθεν turning back, Il.15.645; return, S.OC1648, Ant.315, etc.; στραφέντες ἔφευγον X.Cyr.3.3.63, An.3.5.1; ποῖ στρέφει; whither away? Ar.Th.230,610.    3 of the heavenly bodies, revolve, circle, Od.5.274, Pl.Ti.40b; of the distaff, Id.R.617a; of a joint, ἐν ἄρθροις σ. κοτυληδών Ar.V.1495.    II turn or twist about, like a wrestler trying to elude his adversary: hence, in argument, twist and turn, shuffle, τί ταῦτα στρέφει; Id.Ach. 385; τί δῆτα ἔχων στρέφει; Pl.Phdr.236e, etc.; πάσας στροφὰς στρέφεσθαι twist every way, Id.R.405c, cf. Euthd.302b.    2 turn and change, κἂν σοῦ στραφείη θυμός S.Tr.1134; στρεφόμενα λέγων things that tell both ways, D.H.Rh.8.15: c. gen. causae, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην I would not turn for any noise of thine, S.Aj. 1117.    III to be always engaged in or about, ἐν τούτοις στρέφεται καὶ ἑλίττεται ἡ δόξα Pl.Tht.194b; περὶ τὸ αὐτὸ γένος στρέφεται ἡ σοφιστική Arist.Metaph.1004b22, cf. Phld.Rh.2p.124S.    2 generally, to be at large, go about, ἀνειμένη στρέφει S.El.516; ἐν κυσὶν . . ἐστράφην λύκος Sol.37.6; στρέφεσθαι περὶ τὰ δικαστήρια Phld.Rh.2.139 S.; of things, to be rife, ταῦτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακά Sol.4.23.    3 of places, τόποι ἐπὶ . . τὰς ἄρκτους ἐστραμμένοι turned, lying towards... Plb.2.15.8, etc.    C in strict med. sense, turn about with oneself, take back, στράτευμ' ἐς Ἄργος S.OC1416.    D intr. in Act., like Pass., turn about, Il.18.544,546, where, however, ζεύγεα may be supplied from 543, as may ὄϊς in Od.10.528, and ἵππους in X.Eq.7.18; of soldiers, wheel about, Id.An.4.3.26 and 32; στρέψαντες ἀπεχώρουν Id.Ages.2.3; ποῖ στροφαὶ . . μανιῶν στρέφουσι; S.Ichn.224; τὸν στρέφοντα κύκλον ἡλίου revolving, Id.Fr.738, cf. E.Ion 1154; στρέψαι δεῦρ', of the Comic Chorus, Pl.Com.92; στρέψον τι, δούλη withdraw a little, Herod.1.8; ἔστρεψεν ὁ θεός Act.Ap.7.42.

German (Pape)

[Seite 953] fut. στρέψω, aor. ἔστρεψα, στρέψασκον Il. 18, 546; perf. ἔστροφα, Theogn. bei Ath. III, 104 c, vgl. Lob. zu Phryn. 578; perf. pass. ἔστραμμαι; aor. ἐστρέφθην, in Prosa nur Plat. Polit. 273 c; ion. u. dor. ἐστράφθην, Theocr. 7, 132; att. gew. aor. II. ἐστράφην, u. so στραφήσομαι, Plat. Rep. VII, 518 d; – drehen, wenden, biegen; ἂψ δὲ θεοὶ οὖρον στρέψαν, Od. 4, 520; στρέψ' ἵππους ἐπ ὶ νῆα, 15, 205; ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας ἵππ ους, lenken, Il. 17, 699, vgl. 8, 168. 20, 488; ἔριδα, den Wettkampf verflechten, verschlingen, Pind. N. 4 extr., vgl. Dissen, hergenom men von der Kunstsprache der Ringer, den Gegner fassen und umwerfen; ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σα υτήν, Aesch. prom. 710; τὰ δ' ἄλλα πάντ' ἄνω τε καὶ κάτω στρέφων τίθησιν, Eum. 621; διὰ πολυῤῥάφου στρέφων πόρπακος σάκος, Soph. Ai. 572, πρόσωπον πρὸς κασίγνητον στρέφε, Eur. Phoen. 460, ἔμπαλιν κάρα, I. A. 1549; ἑαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα, Ar. Nubb. 1438, ὄμμα πρὸς τὸ φανόν, Plat. Rep. VII, 518 c; auch umwerfen, σεισμός νιν ἔστρεψε χθονός, Eur. l. T. 1166, das Unterste zu oberst kehren, umstürzen, ὅπῃ στρέφεις τοὺς λόγους ἄνω καὶ κάτω, Plat. Gorg. 511 a, vgl. Phaedr. 278 d; ἄνω κάτω τοὺς νόμους, τοὺς διαιτητάς, πάνθ' ὅσ' ἂν βούληται στρέφει, Dem. 21, 91; zusammendrehen, σπάρτα πυκνὰ ἐστραμμένα, Xen. An. 4, 7, 15; auch spinnen, ἀΐδιος ἡ δουλεία γίγνεται ὑπὸ μακρῷ τῷ λίνῳ στρεφομένη, Luc.; – verdrehen, verrenken, στραφῆναι τὸν πόδα, Her. 3, 129, wo nachher folgt ὁ γάρ οἱ ἀστράγαλος ἐξεχώρησε ἐκ τῶν ἄρθρων; vgl. Plat. Legg. VII, 789 e; daher auch = die Glieder auf der Folter ausrecken, foltern, martern, übertr., οἱ μῦθοι στρέφουσι τὴν ψυχήν, Plat. Rep. I, 330 e; στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα, es quält mich im Leibe, ich habe Leibschneiden, Antiphan. com. bei Ath. III, 123 b; auch pass. κλονοῦνται καὶ στρέφονται τὴν γαστέρα, Ael. H. A. 11, 44. – Uebertr., στρέφειν τι φρεσίν, στρέφειν βουλὴν ἐν ἑαυτῷ, Etwas in der Seele hin-u. herwenden, es von allen Seiten betrachten, animo volvere, Eur. Hec. 740; Ael. H. A. 10, 48. – Pass. sich drehen, wenden, sich herumdrehen, sich hin- u. herwenden, ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται, Il. 18, 488; στρέφετ' ἔνθα καὶ ἔνθα, 24, 5; ἔμελλεν στρέψεσθ' ἐκ χώρης, 6, 516, sich abwenden und fortgehen; στρεφθεὶς γὰρ μετόπισθεν, 15, 645; χερσὶν ἀώτου στρεφθεὶς ἐχόμ ην, Od. 9, 435, vgl. 16, 352, sich andrücken, anschmiegen; στραφεὶς οὕτως ἴω; umgewandt, Soph. Ant. 315, vgl. O. C. 1644; auch med., στρέψαι στράτευμ' ἐς Ἄργος, wende es mit dir zurück, 1418; u. übertr., κἂν σοῦ στραφείη θυμός, Tr. 1124; sich an Etwas lehren, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην, Ai. 1096. – Gew. wie versari, sich an einem Orte drehen und wenden, daselbst verweilen, verkeh ren, auch übertr., sich womit beschäftigen, ἔν τινι, ἐν αὐτοῖς τούτοις στρέφεται καὶ ἑλίττεται ἡ δόξα, Plat. Theaet. 194 b; Solon bei Dem. 19, 255 v. 23 vrbdt auch ταῦτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακά. – Uebertr., στροφὰς στρέφεσθαι, Wendungen machen, Ränke spinnen, schmieden, Plat. Rep. III, 405 c; ἄπορόν τινα στροφὴν ἐστρεφόμην ἤδη, Euthyd. 302 b; dah. τί ταῦτα στρέφει; Ar. Ach. 363, warum schmiedest du diese Ränke? vgl. Eur. Hec. 750; – sich wenden, sich sträuben, τί δῆτα ἔχων στρέφει; Plat. Phaedr. 236 e, vgl. στρέφεται ἄνω καὶ κάτω ἐπικρυπ τόμενος τὲν αὑτοῦ ἀπορίαν, Lach. 196 b, wie Ion 541 e. – Intrans., sich wenden, ὁπότε στρέψαντες ἱκοίατο, Il. 18, 544, wo man aus dem vorhergehenden Verse ζεύγεα ergänzen kann, wie Od. 10, 528, εἰς Ἔρεβος στρέψας, ὄϊς. So auch Xen. An. 4, 3, 26, Ξενοφῶν δὲ στρέψας πρὸς τοὺς Καρδούχους ἀντία τὰ ὅπλα ἔθετο, sc. στρατιώτας, er ließ gegen die Karduchen Kehrt, d. i. Front machen; vgl. ib. 32, οἱ Ἕλληνες τὰ ἐναντία στρέψαντες ἔφευγον.

Greek (Liddell-Scott)

στρέφω: Ἰλ., Ἀττ.· Ἐπικ. παρατ. στρέψασκον Ἰλ. Σ. 546· ― μέλλ. στρέψω Ἀττ.· ἀόρ. α΄ ἔστρεψα, Ἐπικ. στρέψα· ― πρκμ. ἔστροφα (ἀν-) Θεόγνητ. ἐν «Φάσματι» 1. 8, (ἐπ-) Πολύβ. 5. 110, 6, (μετ-) Ἀριστείδ. ― Μέσ., Ὅμ., Ἀττ.· μέλλ. στρέψομαι αὐτόθι· ἀόρ. ἐστρεψάμην Σοφ. Ο. Κ. 1416, (κατα-) Θουκ.· ― παθ. πρκμ. ἔστραμμαι (ἐν μέσῃ σημασίᾳ), ἴδε καταστρέφω. ― Παθητ., μέλλ. στρᾰφήσομαι (ἀνα-) Ἰσοκρ. 95Α, (δια-) Ἀριστοφ. Ἱππ. 175, Ὄρν. 177, (μετα-) Πλάτ. Πολ. 518D, (συσ-) Ἱππ. 242. 33· ὡσαύτως μέσ. μέλλ. ἀποστρέψομαι ἐπὶ παθητ. σημασίας, Ξεν. Κύρ. 5. 5, 36· ― ἀόρ. α΄ ἐστρέφθην συχν. παρ’ Ὁμ. (ἀλλὰ μόνον κατὰ μετοχ.)· Ἰων. καὶ Δωρ. ἐστράφθην Σώφρων 81, Θεόκρ. 7. 132, καὶ Ἡρόδ. 1. 130 ἐν συνθέσει, (ἀλλὰ στραφῆναι ὁ αὐτ. 3. 129)· ― ἀόρ. β΄ ἐστράφην [ᾱ] Σόλων 36. 6, ἀείποτε παρὰ τοῖς Τραγικ. καὶ σχεδὸν ἀείποτε παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς καθόλου, ἀλλὰ πρβλ. Ἀριστοφ. Θεσμ. 1128, Πλάτ. Πολιτ. 273Ε. (Ἐκ τῆς √ ΣΤΡΕΦ παράγονται ὡσάυτως τὰ στροφή, στρόφιγξ, στροφάλιγξ, κτλ.· γίνεται ΣΤΡΕΒ ἐν τοῖς στρεβλός, στρέβλη, στρόβος, στρόβῑλος, στράβων, καὶ λαμβάνει μ πρὸ τοῦ β ἐν τοῖς στρόμβος, στρομβέω. ― Εἰ καὶ μεγάλη ἡ πρὸς τὸ τρέπω ὁμοιότης, ἡ σύγκρισις τῶν παραγώγων τοῦ στρέφω (στρεβλός, στρόβος, κτλ.) πρὸς τὰ τοῦ τρέπω (μάλιστρα Λατιν. torqneo) δεικνύει ὅτι αἱ ῥίζαι εἶναι διάφοροι). Στρέφω ἐδῶ καὶ ἐκεῖ ἢ κατὰ μέρος, ἂψ δὲ θεοὶ οὖρον στρέψαν Ὀδ. Δ. 520· ἵππους στρ., στρέφω τοὺς ἵππους, Ἰλ. Θ. 168, Ὀδ. Ο. 205, κτλ.· (ἀντὶ Ἰλ. Σ. 544, 546, ἴδε κατωτ. Δ)· οὕτω, στρ. πηδάλιον Πινδ. Ἀποσπ. 15· τὸν οἴακα Ἀναξανδρ. ἐν «Ἀγχ.» 1. 5, πρβλ. Μένανδρ. ἐν «Ὑποβολιμαίῳ» 3. 4· σάκος Σοφ. Αἴ. 575· ἐπὶ προσώπων, ἡλίου πρὸς ἀντολὰς στρέψασα σαυτὸν Αἰσχύλ. Πρ. 707· πρόσωπον πρὸς κασίγνητον στρέφε Εὐρ. Φοίν. 457, πρβλ. Ἑκ. 344· πάλιν στρέψεις κάρα ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 1152· ὄμμα πανταχῇ στρέφων ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 68· στρ. ἀνταυγεῖς κόρας Ἀριστοφ. Θεσμ. 902· ἑαυτὸν εἰς πονηρὰ πράγματα ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 1455· πόλιν πρὸς κέρδος ἴδιον Εὐρ. Ἱκέτ. 413· στρατὸν πρὸς ἀλκὴν Ἀνδρ. 1149· διατάττω στρατιώτας νὰ κάμωσι στροφήν, Ξεν. Λακ. 11, 9· ἴδε κατωτ. Δ. 2) κάμνω τι νὰ στραφῇ περὶ τὸν ἄξονά του, κεραμικὴν γαῖαν στρ., δηλ. ἐπὶ τοῦ τροχοῦ, Σαννυρ. ἐν «Γέλωτι» 4· τὸν κόσμον μήτε αὐτὸν στρέφεις ἑαυτόν, μήτε .. ὑπὸ θεοῦ στρέφεσθαι διττὰς περιαγωγὰς Πλάτ. Πολιτικ. 269Ε, πρβλ. Πολ. 617Α, Ἐπιν. 977Β. ΙΙ. πάντ’ ἄνω τε καὶ κάτω στρ., στρέφω ἄνω κάτω, ἀνακατώνω, Αἰσχύλ. Εὐμ. 651· οὕτω, κάτω στρ. Σοφ. Ἀντ. 717, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 733· στρ. λόγους ἄνω καὶ κάτω Πλάτ. Γοργ. 511Α, πρβλ. Εὐθύδ. 276D· ἄνω κάτω στρ. Δημ. 544. 2· οὕτω, δίκα καὶ πάντα πάλιν στρέφεται Εὐρ. Μήδ. 411· καὶ μόνον στρέφειν, ἀναστρέφειν, ἀνατρέπειν, ὁ αὐτ. ἐν Ι. Τ. 1166, Ἀποσπ. 548· γῆν στρ., ἀνοίγω, ἀνασκάπτω διὰ τῆς σκαπάνης ἢ τοῦ ἀρότρου, Ξεν. Οἰκ. 16. 25· ― μετὰ συστοίχ. αἰτ., πάσας στρ. στροφάς, δοκιμάζω πᾶν εἶδος στροφῆς, Πλάτ. Τίμ. 43D· ― στρ. πανταχῇ τὰ γράμματα, μεταβάλλω καὶ τροποποιῶ, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 414C· μετ’ ἀπαρ., μετατρέπω τι οὕτως ὥστε .., εὔκλειαν ἔχειν βιοτὰν στρέψουσι φᾶμαι Εὐρ. Μήδ. 416. ΙΙΙ. συστρέφω, κλώθω σχοινίον, Ξεν. Ἀν. 4. 7, 15· στρ. τὸν σφυρόν, ἐξαρθρῶ, στρεβλώνω, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 15, 4· (οὕτω, στραφῆναι τὸν πόδα Ἡρόδ. 3. 129, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 789Ε). 2) μεταφορ., ἐπὶ πόνου στρεβλώσεως ἢ συστροφῆς, συστρέφω, βασανίζω, κακὸν στρέφει με περὶ τὴν γαστέρα Ἀντιφάν. ἐν «Ὀμφάλῃ» 2, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 1131, Ἀποσπ. 80, Αἰλ. π. Ζ. 2. 44· ἴδε ἐν λέξ. στρόφος ΙΙ, στροφέω· οὕτω, στρ. τὴν ψυχήν, βασανίζω, ἐξεγείρω, ἐκφοβῶ, πτοῶ, Πλάτ. Πολ. 330D. 3) ἐπὶ διαφθορῶν ἐν τῇ μουσικῇ, ἴδε κάμπτω ΙΙΙ. IV. συστρέφω, περιστρέφω, κλώθω, πλέκω, σπάρτα ἐστραμμένα Ξεν. Ἀνάβ. 4. 7, 15, πρβλ. Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 411· κλώθω, νήθω, ὑπὸ μακρῷ λίνῳ στρεφομένη Λουκ. Ζεὺς Ἐλεγχόμ. 7· μεταφορ., στρ. μεγάλας περιόδους Πλούτ. 2. 235Ε. V. ὡς τεχνικὸς ὅρος, ἐπὶ παλαιστῶν, συστρέφω, πρὸς τὰ ὀπίσω, ἀνατρέπω τὸν ἀντίπαλον, Πολυδ. Γ΄, 155, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 264· ― μεταφορ., ἔριδα στρέφειν Πινδ. Ν. 4. 151. VI. μεταφορ., ἀναστρέφω τι κατὰ νοῦν, διανοοῦμαι, σκέπτομαι, Λατιν. consilimm animo volvere, ἀπολ., τί στρέφω τάδε; Εὐρ. Ἑκ. 750· πρὸς ἀλλήλους Λουκ. Ἀλέξ. 8· βουλὴν ἐν ἑαυτῷ Αἰλ. π. Ζ. 10. 48· τὸ πρᾶγμα πανταχῇ στρέφων ἀγαγεῖν εἴς τινα Δημ. 552. 13. VII. στρέφω μακρὰν τῆς πρεπούσης φορᾶς, μεταστρέφω, ἰδιοποιοῦμαι ξένα χρήματα, Λυσ. 905. 4. Β. Παθ. καὶ μέσ., συστρέφομαι ἢ περιστρέφομαι, στρέφομαι ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, Ἰλ. Ε. 40, 475, κτλ.· ἔν τε κύνεσσι κάπριος ἠὲ λέων στρέφεται Μ. 43· ἔνθα καὶ ἔνθα στρέφεσθαι, ἐπὶ ἀνθρώπου ἀνησύχως ἀναστρεφομένου ἐν τῇ κλίνῃ, Ω 5· τί δυσκολαίνεις καὶ στρέφει τὴν νύχθ’ ὅλην; Ἀριστοφ. Νεφ. 36, πρβλ. Ἄμφ. ἐν «Ἰαλέμῳ» 1. 2) στρέφομαι πρός τι πρᾶγμα ἢ ἀπὸ τινος πράγματος, ὡς δηλοῦσι τὰ συμφραζόμενα, ἔμελλεν στρέψεσθ’ ἐκ χώρης Ἰλ. Ζ. 516· στρέφω ὀπίσω, Ο. 645· ἐπιστρέφω, Σοφ. Ο. Κ. 1648, Ἀντ. 315, κτλ.· στραφέντες ἔφευγον Ξεν. Κύρ. 3. 3, 63, πρβλ. Ἀν. 3. 5, 1, κτλ.· ποῖ στρέφει; ποῦ φεύγεις; Ἀριστοφ. Θεσμ. 230, 610. 3) ἐπὶ τῶν οὐρανίων σωμάτων, περιστρέφομαι ἐν κύκλῳ, Ὀδ. Ε. 274, Πλάτ. Τίμ. 40Β· ἐπὶ τῆς ἀτράκτου, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 617Α· ἐπὶ ἄρθρου ἢ ἁρμοῦ, ἐν ἄρθροις στρ. κοτυληδὼν Ἀριστοφ. Σφ. 1495. ΙΙ. περιστρέφομαι, συστρέφομαι ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, ἐπὶ παλαιστοῦ πειρωμένου νὰ ἐξαπατήσῃ τὸν ἀντίπαλον· καὶ οὕτως ἐν συζητήσει, περιστρέφομαι καὶ ἐκκλίνω, τί ταῦτα στρέφει; ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 385· τί δῆτα ἔχων στρέφει; Πλάτ. Φαῖδρ. 236Ε, κτλ.· πάσας στροφὰς στρέφεσθαι, κατὰ πάντα τρόπον, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 405C, ἴδε ἀνωτ. ΙΙ. 1, Εὐθύδ. 302C, στροφὴ Ι. 2. 2) μεταστρέφομαι καὶ μεταβάλλομαι, κἂν σοῦ στραφείη θυμὸς Σοφ. Τρ. 1134· στρεφόμενα λέγων, λέγων λόγους ἔχοντας δύο σημασίας, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 15· μετὰ γενικ. τῆς αἰτίας, τοῦ δὲ σοῦ ψόφου οὐκ ἂν στραφείην, δὲν ἤθελον στραφῇ δι’ οἱονδήποτε θόρυβον ἰδικόν σου (ὅσον καὶ ἂν ἤθελες θορυβήσῃ), ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 1117· πρβλ. ἐπιστρέφω Ι. 3. ΙΙΙ. προσκολλῶμαι, προσάπτομαι, νωλεμέως στρεφθεὶς Ι. 435, Π. 362· ― ἀκολούθως ἁπλῶς ὡς τὸ Λατιν. versiri, εἶμαι ἀείποτε ἐνησχολημένος, ἔν τινι Πλάτ. Θεαίτ. 194Β, πρβλ. 181C· περί τι Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 3. 2, 20. 2) καθόλου, περιφέρομαι, ἀνειμένη στρέφει Σοφ. Ἠλ. 516· καὶ ἐπὶ πραγμάτων, εἶμαι ἄφθονος, ἐπιπολάζω, ταῦτα μὲν ἐν δήμῳ στρέφεται κακὰ Σόλων 15. 23. 3) ἐστραμμένος, -η, -ον, ἐπὶ τόπων, ἐστρ. ἐπὶ τόπων, κείμενος πρός .., Πολύβ. 2. 15, 8. κτλ. Γ. ἐν κυρίως μέσῃ σημασ., περιφέρω μετ’ ἐμαυτοῦ, λαμβάνω ὀπίσω, Σοφ. Ο. Κ. 1416. Δ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἐνεργ., ὡς τὸ παθητ., περιστέφομαι ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, Ἰλ. Σ. 544, 546, ― ἔνθα ὅμως ἠδυνάμεθα νὰ νοήσωμεν τὴ αἰτ. ζεύγεα ἐκ τοῦ στίχ. 543, ὡς δυνάμεθα νὰ νοήσωμεν τὸ ὄϊς ἐν Ὀδ. Κ. 528, καὶ ἵππους ἐν Ξεν. Ἱππ. 7, 18· ἐπὶ στρατιωτῶν, κάμνω κλίσιν, στροφὴν ἢ μεταβολήν, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 4. 3, 26, καὶ 32· στρέψαντες ἀπεχώρουν ὁ αὐτ. ἐν Ἀγησ. 2, 3· ὁ στρέφων κύκλος ἡλίου Σοφ. Ἀποσπ. 771, πρβλ. Εὐρ. Ἴωνα 1154· στρέψαι δεῦρ’, ἐπὶ τοῦ κωμικοῦ χοροῦ, Πλάτ. Κωμικ. ἐν «Παιδαρίῳ» 1.

French (Bailly abrégé)

f. στρέψω, ao. ἔστρεψα, pf. ἔστροφα;
Pass. f. στρεφθήσομαι, f.2 att. στραφήσομαι, ao. rare ἐστρέφθην, ao.2 ἐστράφην, pf. ἔστραμμαι;
A. tr. tourner :
I. litt. tourner, acc.;
II. retourner : τὴν γῆν XÉN la terre ; ἄνω καὶ κάτω ESCHL, ἄνω κάτω DÉM tourner sens dessus dessous, retourner, bouleverser;
III. enrouler, tortiller ; tresser ; p. ext. ourdir une trame, filer ; fig. élaborer comme une trame (de grandes périodes d’un discours);
IV. tordre, d’où
1 démettre par une luxation ou une entorse, tordre, luxer, acc.;
2 tordre par des tranchés, des coliques, des douleurs en gén.
V. fig. tourner et retourner par la pensée, rouler dans son esprit, méditer, acc.;
B. intr. 1 se tourner;
2 se détourner, càd faire face : πρός τινα à qqn ; tourner le dos;
Moy. στρέφομαι (f. στρέψομαι, ao. ἐστρεψάμην, ao.2 Pass. ἐστράφην);
I. se tourner, se retourner, d’où
1 aller et venir;
2 se tourner en tous sens;
II. se détourner, s’éloigner : ἐκ χώρης IL d’un pays ; στραφέντες ἔφευγον XÉN ils firent demi-tour et tentèrent de s’enfuir ; fig. se détourner, cesser en parl. de la colère;
III. s’enrouler : χερσίν τινος OD enrouler ses mains à qch, s’accrocher les mains à qch;
IV. tourner dans le même lieu, d’où
1 séjourner, s’arrêter;
2 fig. tourner autour de, s’attacher à ; prendre soin de, se soucier de, gén.;
V. se tourner et se retrourner, s’agiter, particul. pour intriguer.
Étymologie: R. Στραφ tourner ; cf. στροφή ; apparentée à la R. Στραβ, v. στρεβλός, etc.

English (Autenrieth)

aor. στρέψα, iter. στρέψασκον, mid. ipf. ἐστρέφετο, fut. inf. στρέψεσθαι, pass. aor. ἐστρέφθην: turn around the other way (more than τρέπω), twist; of a chariot in battle or the race, Il. 23.323; intrans, of ploughing, Il. 18.544, 546; mid. and pass., turn oneself about (to and fro), twist, Il. 24.5, Il. 12.42; ‘twisting myself’ into his wool, Od. 9.435.