ἀναντίλεκτος
From LSJ
Οὐκ ἔστιν αἰσχρὸν ἀγνοοῦντα μανθάνειν → Non est inhonestum ea, quae nescis, discere → nicht schändlich ist's, dass einer lernt, was er nicht weiß
English (LSJ)
ον,
A undisputed, PHib.95.13; incontestable, Cic.QF 2.8.1, Luc.Eun.13; not to be opposed δεήσεις J.AJ19.1.4. Adv. -τως Aen.Tact.31.9, Str.13.3.6, Luc.Cal.6.
German (Pape)
[Seite 199] dem man nicht widersprechen kann, unwidersprechlich, causa, Cic. ad Quint. fr. 2, 10; Ios. Auch adv. -λέκτως, Strab. XIII.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναντίλεκτος: -ον, ὁ μὴ ἐπιδεχόμενος ἀντιλογίαν, Κικ. π. Κόϊντ. ἀδελφ. 2. 10, Λουκ. Εὐν. 13. ― Ἐπίρρ. -τως Στράβ. 622.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
incontestable.
Étymologie: ἀ, ἀντιλέγω.
