σειρά

From LSJ
Revision as of 19:52, 9 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Bailly1_4)

μὴ περιρέμβου ζητοῦσα θεόν → do not roam about looking for god

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σειρά Medium diacritics: σειρά Low diacritics: σειρά Capitals: ΣΕΙΡΑ
Transliteration A: seirá Transliteration B: seira Transliteration C: seira Beta Code: seira/

English (LSJ)

Ion. σειρή, Dor. σηρά Choerob. in An.Ox.2.260, Et.Gud. 497.47: ἡ:—

   A cord, rope, σειράς τ' εὐπλέκτους Il.23.115; σειρὴν δὲ πλεκτήν Od.22.175; σ. χρυσείη cord of gold, Il.8.19, cf. Pl.Tht. 153c: metaph., σειραῖς . . ἁμαρτιῶν σφίγγεται LXXPr.5.22; σειραὶ ζόφου v.l. in 2 Ep.Pet.2.4: v. also σαύρα IV.    2 trace (cf. σειραφόρος), Poll.1.141.    3 cord or line with a noose, lasso, used by the Sagartians and Sarmatians, Hdt.7.85, Paus.1.21.5: hence the Parthians are called σειραφόροι, Suid.    4 a bandage, Gal.18(1).777; σ. μονομερής, διμερής, κτλ. Sor.Fasc.23,24, al.    5 ἡ σ. τοῦ βίρρου,= cimussatio (prob. edge, border), Dosith.p.435K.    II metaph. of an animal's tail, Nic.Th.119,385.    III σειραὶ τῆς κεφαλῆς locks of hair, LXX Jd.16.13; σ. τριχῶν Poll.2.30.    IV metaph., line, lineage, Tz.ad Lyc.481, Sch.Il.1.176.    V series, Dam.Pr.45,95.    VI pl., a disease of horses, Hippiatr.52.    VII the front part of the perineum, Aët.6.34.

German (Pape)

[Seite 868] ἡ, ion. σειρή, Seil, Strick, Schnur, Band; σ. εὔπλεκτος und πλεκτή, Il. 23, 115 Od. 22, 175. 192; auch eine Kette, σ. χρυσείη, Il. 8, 19. 25, vgl. Plat. Theaet. 153 c; Luc. D. D. 21, 1 Hermot. 3 u. oft. – Ein Fangstrick mit einer Schlinge, womit Skythen u. Parther die Feinde niederrissen u. fortzogen, Her. 7, 85; Paus. 1, 21, 8. – Auch = σειρίασις, Hippiatr.

Greek (Liddell-Scott)

σειρά: Ἰων. σειρή, Δωρ. σηρὰ Ἀνέκδ. Ὀξων. 2. 260, Ε. Gud., ἡ· (εἴρω, ἀείρω)· - σχοινίον, δεσμός, σειράς τ’ εὐπλέκτους Ἰλ. Ψ. 115· σειρὴν δὲ πλεκτὴν Ὀδ. Χ. 175, 192· σ. χρυσείη, σχοινίονἅλυσις ἐκ χρυσοῦ, Ἰλ. Θ. 19, 25, πρβλ. Πλάτ. Θεαίτ. 153C· ἴδε ὡσαύτως σαύρα IV. 2) λωρίονσχοινίον δι’ οὗ ὁ ἵππος ἕλκει τὴ ἅμαξαν (πρβλ. σειραφόρος). Πολυδ. Α΄, 141. 3) σχοινίον ἀπολῆγον εἰς βρόχον ὡς τὸ lasso τῶν Gauchos ἐν τῇ Νοτίῳ Ἀμερικῇ, ᾧπερ ἐχρῶντο οἱ ἀρχαῖοι Σαγάρτιοι καὶ Σαρμάται ὅπως ἐμπλέξωσι καὶ ἀπαγάγωσι τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν, Ἡρόδ. 7. 85, Παυσ. 1. 21, 5· ἐντεῦθεν καὶ οἱ Πάρθιοι καλοῦνται σεριραφόροι, Σουΐδ. ΙΙ. μεταφορ., ἐπὶ τῆς οὐρᾶς ζῴου, Νικ. Θηρ. 119, 385. ΙΙΙ. σ. τῆς κεφαλῆς, βόστρυχος τριχῶν, Ἑβδ. (Ἰουδὶθ ΙϚ΄, 13)· σ. τριχῶν Πολυδ. Β΄, 30. IV. κομβοσχοίνιον, κομβολόγιον, Βυζ. V. μεταφορ. ὡσαύτως, γραμμή, καταγωγή, γενεαλογία, Βυζ. VI. νόσος τῶν ἵππων, κτλ., Ἱππιατρ. - Καθ’ Ἡσύχ.: «σειραί· πλέγματα. ἡνίαι, ἢ πλεκτοὶ ἱμάντες».

French (Bailly abrégé)

ᾶς (ἡ) :
1 corde;
2 chaîne;
3 lasso que les Scythes et les Parthes lançaient au cou de leurs ennemis.
Étymologie: R. Σερ, lier ; v. εἴρω.