Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
(I)
κάς, τὸ (Α)
(κατά τον Ησύχ.) «τὸ δέρμα».
[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. της λ. κασάς].———————— (II)
κάς (Α)
διαλεκτ. τ. (κυπρ., αρκαδ.) αντί του καί.———————— (III)
κἀς (Α)
κράση τών λ. καὶ εἰς ή καὶ ἐς («κἀς τὴν πόλιν ἐλθών», Αριστοφ.).